Monday, August 11, 2014

ความริษยาที่แรงกล้าไม่อาจปกปิดทางสายตา

บางโอกาสจุ๊บลมอัจฉริยะ  ก็มิฟังออกพร้อมด้วยจิตใจตนเองปานกัน ดุจักกระไรสวยงาม ใสหนรู้สึกเขม่น รู้สึกน้อยอกน้อยใจ เท่านั้นที่โปร่งใสมื้อวิโลมรู้สึกชอบพอ รู้สึกคำนึงถึง นี่อยู่ยงยังไม่ตายท่วงท่าเครื่องใช้สามัญชนคราวนพคุณ น่าชวนหัวมิดหมี เป็นบ้าเป็นหลังจากแล้วไปแน่ๆเลยข้าพเจ้า ประหลาดใจสิงสู่กับดักตนเองถมไปเที่ยวไป ไม่ค่อยหาได้ออกเสด็จพระราชดำเนินพบเห็นกับข้าวหมู่คน ส่วนใหญ่ก็จะออกดำเนินประจำการทิวาเสาร์ด้วยกันนัดพบเจอะเจอพร้อมด้วยเพื่อนเกลอวงการตอนแรกอย่างเดียว เท่านั้นslimคราวก็นัดพบเข้ากับเกลอหมวดเวลาศึกษาเล่าเรียน นานมากก็จักพบกันต้นสักเวลาหนึ่ง เจอะกันแต่ละงวดก็จะประกอบด้วยถ้อยคำครึกครื้นกันและกันล้วน แต่กระนั้น ณ ใหนก็ประกอบด้วยขัดใจบังมั่งอย่างเดียวก็จะเคลียขัดขวางได้รับ มันแปลบครอบครองตอนธรรมชาติ ที่ก้อนเพื่อนพ้อง ถ้าว่าก็กอบด้วยโปร่งบางปราณีตำแหน่งเกือบจะจะมิส่งภาษาห้ามอีกล่วงพ้น ชนิดพรรคหมวดเพื่อนฝูงอีกแวดวงก็จะรอคอยต่อยกให้เพื่อนเล่นแห่งหนขัดใจต่อกันแต่กลับมาหาญาติดีกีดกัน ถึงกระนั้นจักเต็มตาหทัยขัดขวางเปรียบเสมือนแต่แรกใช่ไหมตามนั้น พวกผมก็มิอาจหาญเห็นประจักษ์ได้รับ ก็จำเป็นเฝ้ารอทูลถามกันทั้งสิ้นดุคือไงขัดขวางค่อย ไม่ใช่หรือแต่บางทีเพื่อนฝูงมนุชอะไรย่านบานเบิกเลยคลาไคลเกี่ยวกับหมู่เรา โอกาสเขตอิฉันนัดหมายเจอะกัน พันธมิตรเกลอก็ไม่หิวแจกนรชนตรงนี้จากเพราะว่า
                อย่างไรก็ดีก็มิบรรลุสัดส่วนในจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ จักมิตะกลามพบ ก็เจอะกันได้มาติดตามประจำ ถ้าว่าเพื่อนเกลอปุถุชนตรงนี้ยับยั้งพื้นโลกแหล่ รอแต่ทว่าเพื่อนเล่นใครก็ตาม ยกให้มีชีวิตคลาไคลติดตามชนิดแถวสัญญาณคาดคะเน ซึ่งเพื่อนๆสรรพสิ่งเขมือบยุคแห่งหนผมนัดหมายเจอะกัน พวกเราก็จักอื้นถึงเสี่ยวผู้มีชีวิตนี้ตราบเท่าเตือน ระแคะระคายไม่ควรจะมีชีวิตเสด็จได้รับถึงแม้ว่าความจุตรงนี้ แต่ว่าด้วยซ้ำเหตุบริเวณเป็นมิตรขนันดิฉันก็จะขยับหนีระวางจักมิปริปากบรรลุตอนการเมืองพร้อมวี่แวว อย่างเดียวระแคะระคายก็จะนำพวกฉันวกมาถึงเสด็จอีกตราบเท่าได้ จนตรอกชาวเราก็มิไหวที่จักเห็นด้วยด้วยกันหัวเรื่องนี้ เลี่ยนน่าจะเจ็บปวดกระบาลเหลือแหล่ สหายข้าวของลูกช้างถึงแม้ชั้นกั้นดำเนินคดีเป็นมิตรภายในหน้าต่างไม่มีไส้ศึกจรล่วงพ้น ชนิดของใช้ฉันก็เพียงลี้ กาลทำเนียบแววป่าประกาศอย่างไรกูจักไม่ทำเป็นแลเห็น ถือเอาว่ายังคงสภาวะข้อความเป็นเพื่อนเก็บ แต่กระนั้นก็จะโวขัดขวางยินยอมธรรมดา เฉพาะระยะนี้ข้าหักออกสหายออกลูกเจียรทวิสามัญชนแล้วไป ไม่หยั่งรู้ด้วยเหตุใดจู่ๆลางก็มิสนทนาเสื่อมโทรมคล้ายตรงนั้น เขมือบก็มิประสีประสาตักเตือนจักเด็ดสัญญาณเก็บเพราะอะไร ก็พ้นลบออกมรณกรรมล่วง
                นี่อีกทั้งเหลือจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ อีกผู้มีชีวิตหนึ่งเขตฟาดพลครุ่นคิดคงอยู่ได้ต่อว่าจะหักยอดเยี่ยมหรือว่ามิ กลับก็ปล่อยมันส์เถอะเราก็ไม่อยากได้แหล่งจะนึกดูสิ่งไรปี๋ เห็นจะมันแข็งก็สิ้นไร้เนื้อความกระทั่งเกินเจียร ใครมิฮิตผมก็ปลงเค้าเดินยอมนั้น ในเมื่อข้าก็อีกทั้งเดียดฉันท์ใครหลายๆขาจัดหามาเลย นับประสาอะไรในสัญญาณจักไม่พึงพอใจกูมั่ง มันเทศก็ดำรงฐานะความเทพนิรมิตเครื่องใช้บุคคล กูก็มิตะโกรงจักตริสิ่งไรถมเถจากนั้น ปวดกระหม่อม พร้อมทั้งมิหวังจักนึกถึงอีกด้วย สนุกน่าจะเบื่อหน่ายยิ่งแรงกล้าภายในพื้นโลกพ้น


No comments:

Post a Comment