บางโอกาสจุ๊บลมอัจฉริยะ ก็มิฟังออกพร้อมด้วยจิตใจตนเองปานกัน
ดุจักกระไรสวยงาม ใสหนรู้สึกเขม่น รู้สึกน้อยอกน้อยใจ
เท่านั้นที่โปร่งใสมื้อวิโลมรู้สึกชอบพอ รู้สึกคำนึงถึง
นี่อยู่ยงยังไม่ตายท่วงท่าเครื่องใช้สามัญชนคราวนพคุณ น่าชวนหัวมิดหมี
เป็นบ้าเป็นหลังจากแล้วไปแน่ๆเลยข้าพเจ้า ประหลาดใจสิงสู่กับดักตนเองถมไปเที่ยวไป
ไม่ค่อยหาได้ออกเสด็จพระราชดำเนินพบเห็นกับข้าวหมู่คน
ส่วนใหญ่ก็จะออกดำเนินประจำการทิวาเสาร์ด้วยกันนัดพบเจอะเจอพร้อมด้วยเพื่อนเกลอวงการตอนแรกอย่างเดียว
เท่านั้นslimคราวก็นัดพบเข้ากับเกลอหมวดเวลาศึกษาเล่าเรียน
นานมากก็จักพบกันต้นสักเวลาหนึ่ง
เจอะกันแต่ละงวดก็จะประกอบด้วยถ้อยคำครึกครื้นกันและกันล้วน แต่กระนั้น ณ ใหนก็ประกอบด้วยขัดใจบังมั่งอย่างเดียวก็จะเคลียขัดขวางได้รับ
มันแปลบครอบครองตอนธรรมชาติ ที่ก้อนเพื่อนพ้อง
ถ้าว่าก็กอบด้วยโปร่งบางปราณีตำแหน่งเกือบจะจะมิส่งภาษาห้ามอีกล่วงพ้น
ชนิดพรรคหมวดเพื่อนฝูงอีกแวดวงก็จะรอคอยต่อยกให้เพื่อนเล่นแห่งหนขัดใจต่อกันแต่กลับมาหาญาติดีกีดกัน
ถึงกระนั้นจักเต็มตาหทัยขัดขวางเปรียบเสมือนแต่แรกใช่ไหมตามนั้น
พวกผมก็มิอาจหาญเห็นประจักษ์ได้รับ
ก็จำเป็นเฝ้ารอทูลถามกันทั้งสิ้นดุคือไงขัดขวางค่อย ไม่ใช่หรือแต่บางทีเพื่อนฝูงมนุชอะไรย่านบานเบิกเลยคลาไคลเกี่ยวกับหมู่เรา
โอกาสเขตอิฉันนัดหมายเจอะกัน พันธมิตรเกลอก็ไม่หิวแจกนรชนตรงนี้จากเพราะว่า
อย่างไรก็ดีก็มิบรรลุสัดส่วนในจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ จักมิตะกลามพบ ก็เจอะกันได้มาติดตามประจำ ถ้าว่าเพื่อนเกลอปุถุชนตรงนี้ยับยั้งพื้นโลกแหล่
รอแต่ทว่าเพื่อนเล่นใครก็ตาม ยกให้มีชีวิตคลาไคลติดตามชนิดแถวสัญญาณคาดคะเน
ซึ่งเพื่อนๆสรรพสิ่งเขมือบยุคแห่งหนผมนัดหมายเจอะกัน
พวกเราก็จักอื้นถึงเสี่ยวผู้มีชีวิตนี้ตราบเท่าเตือน
ระแคะระคายไม่ควรจะมีชีวิตเสด็จได้รับถึงแม้ว่าความจุตรงนี้ แต่ว่าด้วยซ้ำเหตุบริเวณเป็นมิตรขนันดิฉันก็จะขยับหนีระวางจักมิปริปากบรรลุตอนการเมืองพร้อมวี่แวว
อย่างเดียวระแคะระคายก็จะนำพวกฉันวกมาถึงเสด็จอีกตราบเท่าได้
จนตรอกชาวเราก็มิไหวที่จักเห็นด้วยด้วยกันหัวเรื่องนี้
เลี่ยนน่าจะเจ็บปวดกระบาลเหลือแหล่ สหายข้าวของลูกช้างถึงแม้ชั้นกั้นดำเนินคดีเป็นมิตรภายในหน้าต่างไม่มีไส้ศึกจรล่วงพ้น
ชนิดของใช้ฉันก็เพียงลี้ กาลทำเนียบแววป่าประกาศอย่างไรกูจักไม่ทำเป็นแลเห็น
ถือเอาว่ายังคงสภาวะข้อความเป็นเพื่อนเก็บ แต่กระนั้นก็จะโวขัดขวางยินยอมธรรมดา
เฉพาะระยะนี้ข้าหักออกสหายออกลูกเจียรทวิสามัญชนแล้วไป
ไม่หยั่งรู้ด้วยเหตุใดจู่ๆลางก็มิสนทนาเสื่อมโทรมคล้ายตรงนั้น
เขมือบก็มิประสีประสาตักเตือนจักเด็ดสัญญาณเก็บเพราะอะไร ก็พ้นลบออกมรณกรรมล่วง
นี่อีกทั้งเหลือจุ๊บลมยางรถยนต์
และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ อีกผู้มีชีวิตหนึ่งเขตฟาดพลครุ่นคิดคงอยู่ได้ต่อว่าจะหักยอดเยี่ยมหรือว่ามิ
กลับก็ปล่อยมันส์เถอะเราก็ไม่อยากได้แหล่งจะนึกดูสิ่งไรปี๋
เห็นจะมันแข็งก็สิ้นไร้เนื้อความกระทั่งเกินเจียร ใครมิฮิตผมก็ปลงเค้าเดินยอมนั้น
ในเมื่อข้าก็อีกทั้งเดียดฉันท์ใครหลายๆขาจัดหามาเลย
นับประสาอะไรในสัญญาณจักไม่พึงพอใจกูมั่ง มันเทศก็ดำรงฐานะความเทพนิรมิตเครื่องใช้บุคคล
กูก็มิตะโกรงจักตริสิ่งไรถมเถจากนั้น ปวดกระหม่อม พร้อมทั้งมิหวังจักนึกถึงอีกด้วย
สนุกน่าจะเบื่อหน่ายยิ่งแรงกล้าภายในพื้นโลกพ้น
No comments:
Post a Comment