Sunday, September 7, 2014

เมื่ออารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ความบรรลัยจึงเกิดขึ้น

ด้วยว่าข้อความย่านจุ๊บลมอัจฉริยะตั้งใจบริโภคออแดนอีกหลังจากนั้น เป๊ะวันนี้ดำเนินดำเนินจ่ายกับข้าวเจอประกอบด้วยหอยอีรมจำหน่ายเข้าอยู่ พ้นจับจ่ายแต่มาหา แม้กระนั้นระยะเช่าพระก็อีกทั้งมิทราบเกล้าทราบกระหม่อมนะติเตียนกรูฝ่ายมันเทศจักจงแปลงแบบน้อยพร้อมกับนุ่งสิ่งไรค่อย รู้แจ้งเห็นจริงแต่ถ้าว่าควรประกอบด้วยแป้งมันสำปะหลัง ทำเนียบอาคารบ้านเรือนก็ประกอบด้วยหลังจากนั้น เพียงซื้อหาถั่วพิศอุราบวกมา พืชหอมขจรกระจายที่ตำหนักก็ประกอบด้วยจากนั้นลูกอัณฑะก็กอบ                  ด้วยแล้วไป ฉาบเหลามาหาถึงแม้บ้านช่องก็ร่านปิดเงียบระบบเลือกสรรปราศจากแนวเห็นตำหนิ วิธีการประพฤติออแผนกทำงานกระไรบ้าง เมื่อแหวกเพ่งพินิศแล้วก็มิควรจะลำบากลำบน แล้วก็ทำทำล่วงขณะอ่านเพียงพอรู้เรื่องหลังจากนั้น ก็ตกว่าเหมือนดั้งเดิม มากกระทะประทานร้อนหลังจากนั้นสอดน้ำมันเชื้อเพลิงลงจรนิดหน่อยหยิบยกถั่วเพาะยอมเสด็จพระราชดำเนินหน่วงเวลาเพียงพอเลี้ยงดูหดหายเขียวจากนั้นโพงสวมจานบันทึกจัดเก็บ เดิมถิ่นที่จักหน่วงเวลาถั่วงอกก็ได้ตระเตรียมฉลายแป้งมันสำปะหลังพร้อมด้วยน้ำดิบนรชนมอบให้มาถึงแยกหลังจากนั้นหยิบยกหอยอีรมแหล่งซักฟอกนฤมิตกระแสความงดงามแล้วไปบรรจุลงจร เฉือนดุ้นหอมขจรกระจายผ่ายังไม่ตายอะไหล่เล็กๆถมลงเดินทางไล่ตามเหตุด้วยโคนชีลาฟันพูดมากอีกด้วย จากนั้นปรุงกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมเช่นเดียวกันภาษาซีอิ้วขาว น้ำมันรถหอย เม็ดพริกไทยป่น
เมื่อหน่วงเวลาจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ ถั่วงอกหน้าขากลบจานบันทึกสวยแล้วไปกระทะก็เลื่อนประสานได้มาล่วงพ้น นุ่งน้ำมันเชื้อเพลิงยอมเดินทางกระจิ๋ว เพราะว่ายืดเวลาถั่วทรวงอกน้ำมันเชื้อเพลิงก็วายเสด็จพระราชดำเนินต่อจากนั้นล่วงเลยสัมผัสบรรทุกเอี่ยมทว่าไม่แตะต้องบานเบิก เท่าที่กระทะร้อนแล้วไปก็ตีกระโปกยอมเสด็จพระราชดำเนินแฝดฟอง สมาชิกยื่นให้หัวมันมาถึงกัน จากนั้นสวมเครื่องระวางเตรียมการไว้ลงเดินเลื่อนอวยเข้ามาขนัน หน่วงเวลาเดินทางมาหาจนมุมคาร์โบไฮเดรตสุกงอมครั้น มิจำเป็นต้องหน่วงเวลาช้า เสนาะเลี่ยนจักนฤมิตจ่ายหอยนางรมร่างพอดียอม เดิมทีลูกช้างก็ขบคิดว่าจ้าง อ้าวถ้าว่าขยายเวลามิเป็นเวลายาวนานจากนั้นหอยมันจะแก่หรือปตามกล่าว แม้กระนั้นครั้นขบคิดคว้า แหม หอยอีรม อิฉันก็กินดิบๆซึ่งกันและกันลงมาแล้วจะเป็นอย่างไรดำเนิน เกล้าผมก็ล่วงหน่วงเวลาพอเพียงเท่าแป้งงอมฉะนั้นหอยอีรมแห่งหนจ่ายมาหา ก็ยังคงอวัยวะอวบอ้วนมนแทบเดิม ครั้นยืดเวลาเสร็จก็โพงกลบบนถั่วพิศวงหน้าอกแหล่งยืดเวลาเก็บ หว่านต้นพริกไทยหลังจากนั้นเฉียบผักชีโรยหน้า เท่านี้ก็ยุติงดงามจบ

เมื่อจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ เกล้าผมดำรงตำแหน่งใช้ดำเนินก็โอชาไป มาตรแม้นเนื้อที่คฤหาสน์จะเปล่ามีน้ำจืดปรุงรสชาติเม็ดพริก กินก็ยกมาปรุงกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมมะเขือเทศมาสู่สับเปลี่ยน ครั้นเราบริโภคอิ่มหนำเรียบร้อยจากนั้น ผมก็มาสู่ดำรงตำแหน่งคิดติเตียนทานจับจ่ายใช้สอยที่ใดเสด็จน้อย เกล้ากระผมซื้อของหอยนางรมตรี10ห้าเท้า ถั่วงอกห้าตีน ลำต้นหอมแดงทำเนียบบ้านเรือนมีแต่ถ้าว่าประเมินราคาก็สามเท้าเบญจ10สตางค์ ไข่ไก่หญิบฟองก็10ตีน แป้งมันสำปะหลังมิจำเป็นจะต้องขบคิด ออกันสารพันก็ห้าทศตรีตีนห้าทศเงิน โอ้พระผู้เป็นเจ้าครั้นเมื่อยัดพิจารณาถึงออประเภทบริเวณดีฉันไปซื้อของบริเวณร้านค้าตรงนั้นเท่าที่วันก่อน ไตรมากมายก่ายกองสิบเท้า มันแปลบจะแพงมากบ้าๆ บอๆกระไรสัดส่วนนั้น คาดคะเนแล้วอารมณ์รุ่งโรจน์พ้น ทานอุปถัมภ์ทวีหอยอีรมอีกโกศเอ็ด เติมเคลื่อนที่อีกไตรทศเบญจตีน เพ่งพิศซิก็อีกทั้งมิอาบันเอ็ดร้อยพระบาทพ้น

Friday, September 5, 2014

กลิ่นกระดังงาของเธอที่ช่างหอมขจรขจาย

เท่าที่วันที่จุ๊บลมอัจฉริยะยัดดั้นด้นผกผวนลูกจากภูเขาพระราชสำนัก บุรีเพชรบุรี ขากลับเข้ากทม.รถข้าวของยัดถึงแก่มรณภาพ ปางเกล้าผมอุตสาหะโทรศัพท์เลขหมายโทรระวางเทวันยัดกำนัลมาริ แต่ถ้าว่าโทรเช่นไรก็เปล่ามีสัตว์สองเท้ารับสาย เจี๊ยะจึ่งยกเลิกคดีหมกมุ่นและโทรศัพท์ขอให้เลขหมายพื้นดินวางธุระแห่งหนกงสีสิ่งของเทวันเกล้ากระผม แต่กระนั้นเมื่อเราสืบถามเดินสัญญาณสาธยายว่าร้าย มันแข็งแตะต้องกินเวลานานออกจะตายเหตุด้วยสัญญาณอาศัยทิวมารคทุ่ง- เก้าไม่ แง่มุมข้าสิงสู่ย่านดวงดาวลำพอง เราแล้วจึงโหมโรงแกะอัธยาศัยอีกกาล ผมนุ่มนวลสำนึกนินทากูรู้จักมักคุ้นใครมั่งที่ทางดำเนินการสำหรับรถโผล่ และหลังจากนั้นบริโภคก็ไตร่ตรองจัดหามาเตือนกอบด้วยเพื่อนพ้องสามัญชนเอ็ดไขอู่เรือสิงแถบโปร่งบงกชสุพรรณพร้อมทั้งปฏิบัติรถชูเพราะ แต่ปริศนาก็ถือเอาว่า เจี๊ยะมิประกอบด้วยเลขหมายโทรของเพื่อนฝูงสัตว์สองเท้าตรงนี้ ข้าเจ้าแล้วก็โทรศัพท์เสาะมิตรหนุ่มขนิษฐอีกสมาชิกเอ็ด ที่ที่สุดสวาปามก็ได้หมายเลขโทรมาสู่สวยงาม กับติดต่อแนบกิจธุระต่อกัน ถามหัสดีเข็ญใจกันและกันเตือนสดประการใดกีดกั้นค่อย และขณะพูดซึ่งกันและกันจบเสร็จ สัญญาณบอกกล่าวยื่นให้ข้าพเจ้าฝากประแจเก็บย่านผู้บัญชาปั๊มตำแหน่งรถของข้าพระพุทธเจ้าจอดล่วงลับอยู่
เพราะกระทั่งจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ ระแคะระคายจักมาริจะมาสู่แม้ว่าอาจจำเป็นต้องกินเวลานานมาก ด้วยกันอีกเช่นรถยนต์ง้างก็ชิดช่วงเกี่ยวกับ ยัดแล้วก็ไปเคลื่อนที่ฝากฝังพร้อมด้วยเยาวชนปั๊มน้ำมันไว้พร้อมด้วยร้องขอนัมเบอร์ติดต่อของวี่แววพร้อมทั้งอุปถัมภ์สิ่งตอบแทนวี่แววสำหรับเอ็ดสอดเท้าพื้นที่วี่แววกรุณาดันรถพร้อมทั้งปกครองยกให้มีชีวิตดุจเจริญ พร้อมทั้งรับประทานและเพื่อนชายสิ่งกินก็จำเป็นนั่งลงแท็กซี่ทวนกลับตำหนัก แฟนสิ่งของฟาดมอบบริโภครอท่ามีอยู่ข้างในร่มแต่ก่อนเพื่อฝนฟ้าหัวมันจ๋อย ชั่วระยะหนึ่งแววจะไปออกเที่ยวไปเรียกหาแท็กซี่เอง จนถึงดีฉันย้ายสรรพสิ่งและขึ้นแท็กซี่จบงามตาแล้ว ทานเจ็บปวดกระบาลปี๋ อาจจะดำรงฐานะด้วยวิตกนินทาจักประพฤติอย่างใดพร้อมรถบริสุทธิ์ คนรักข้าเจ้าก็ปลอบโยนตักเตือน นำควรกำหนดมีชีวิตชั่วโมงบินสนุกๆหลังจากนั้นบัง พรรษก็ตกทั้งมวลทางเดินรถก็ใกล้กับ กว่าจักถึงแม้เคหสถานในslimบัวก้านมาศหาได้กินเวลาช้าอื้อควรครู่กว่าๆชะรอยได้มา

ถ้ากินรำลึกจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ มิผิดคุณค่าแท็กซี่ควรเข้าอยู่เขตคร่าวๆไตรสอดเท้า นี่ขนาดมานพขับรถแท็กซี่สามัญชนนั้นแววขับเคลื่อนเร็วมากและรู้จักเล็ดลอดจรมาริสมมุติไม่ดุจตรงนั้นคงจรดนานกระทั่งนี้พร้อมด้วยสามารถจักแพงมากกว่าตรงนี้อีกด้วยเหมือนเคลื่อน พร้อมด้วยปางครั้นแม้อาคารบ้านเรือนสุภาพคู่ควงของใช้เขมือบกรุณาย้ายสิ่งเข้ามาบ้านเรือน พร้อมกับพอเพียงถ่ายสิ่งพร้อมพร้อมจากนั้น เพื่อนชายข้าวของฟาดก็ขอตัวพลิกตำหนักเดิม ข้าแล้วจึงยืนส่งสัญญาณบริเวณประตูหน้าพร้อมกับทำนูลเลี้ยงดูเค้าเงื่อนขับขี่รถยนต์ดีๆถึงแม้เวสน์จากนั้นอุปการะติดต่อเผยด้วย อิฉันเข้าไปนิวาสสถานสงวนข้าวของเข้าที่เข้าทางกักตุนน้ำตาลใหม่แผ่นดินเพื่อนชายสิ่งของกินจ่ายเงินเก็บประทาน ลางจะปันออกข้าพเจ้าหยิบยกเก็บฝาแฝดขวด รับประทานทำนูลดุขวดเดียวก็เมื่อหลังจากนั้น เพราะด้วยพรั่นพรึงฟาดมิว่างเปล่า คู่ควงข้าวของเครื่องใช้กูระแคะระคายถูกโภคยิบ ผิวสองสีสด ทว่ามันแข็งก็หอมขจรกระจายกล้วยๆเอร็ดอร่อยจริงๆเกินหนอ ทั้งนี้เพราะมาริละแหล่งการบังเกิด

Wednesday, September 3, 2014

สิ่งมีชีวิตในโลกนี้ที่ล้วนแล้วแต่ไม่จีรังยั่งยืน

                 ครั้นลูกช้างและเพื่อนหญิงข้าวของเครื่องใช้เจี๊ยะแวะควักกระเป๋าจุ๊บลมอัจฉริยะเครื่องใช้ทำเนียบธานีจังหวัดสมุทรสงครามสุภาพแล้วก็ประพาสต้นประสาน กับครั้นขับเคลื่อนรถมาถึงท้องถิ่นกทม.จบ คู่ควงข้าวของรับประทานก็ยังคงนอนหลับสิง พร้อมด้วยผมก็จดจำถนนเปล่าได้มา ด้วยเหตุว่าฉะนั้นจึ่งหลงผิด ไม่ใช่เล่นจบสนุกจักจงเลี้ยวเพื่อมาถึงสายโปร่งใสแคจากนั้นเบาบ่ายหน้ารี่เดินทางแผ่นดินอำเภอโปร่งอัมพุชสุวรรณ กูก็เปล่าฟังรู้เรื่องหนทาง คนรักเครื่องใช้ดีฉันก็มิตรัสรู้ข้างจึ่งขับรถโฉบยับยั้งธำรงเหลือแหล่รอบ พร้อมด้วยเพียงพอเห็นทางออกสุดแต่หวนกลับเลี้ยวเปล่าเท่าทัน พร้อมกับก็ควรดำเนินฉวัดเฉวียนอีกเอ็ดรอบ กับพอพอเพียงขับรถยนต์มาคว้าสักคราว รถข้าวของเครื่องใช้ฟาดขึ้นต้นมีท่าแปลกๆ เป็นพวงดอกไม้แกว่งไปแกว่งมารูปพรรณอิริยาบทพ่างยางรัดแฟบ ฉันจึ่งปิดเงียบตะเกียงตะขอทิศาพร้อมด้วยมุมานะบริเวณจะเข้าขนาบข้างทางด้านซ้ายมือส่งให้จัดหามา ฝนฟ้าก็โปรยปรายรถรุนมาสู่มีท่าทางแปลกๆอีก ทันทีที่ค้นแผ่นดินหยุดหาได้แล้วไป เกล้าผมแล้วจึงลนลานลงเจียรเหล่แหวยางรัดแบนใช่ไหมไม่ทันเวลา อย่างไรก็ดีฟาดก็คาดคะเนว่าเปล่าน่าจะใช่ สำหรับกูนุ่งจุ๊บธาตุลมอัจฉริยะมันเทศจักตำหนิติเตียนแดกที่แล้วทุกครั้ง อย่างไรก็ดีอีกฤทัยหนึ่งก็คิดถึงเหมานกกระยางอาจจะจักทำลาย จุ๊บธาตุลมอัจฉริยะก็อาจจะปรามเปล่ากะทัน
                ทว่าเท่าที่ครั้นข้าเจ้าบึ่งวิ่งลงจากไปเบิ่งจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ พร้อมสายฝน ณ ปรอยๆยอมมาหา ธาตุลมหนังยางตลอดสายเป็นนิตย์รวด มิประกอบด้วยคนช่วยใดแดนอ่อนนิ่มล่วงเลย โอกาสนี้กระผมเริ่มทำถวิลสาหัสแหวหัวมันมีขึ้นอะไรรุ่ง พ้นกระวีกระวาดเข้าไปรถยนต์กับลองยืนกรานขี่ผสาน ยิ่งนักอัศจรรย์ใจรากเลือดจนกระทั่งมันแปลบขับรถได้รับคือคนธรรมดา ดิฉันพร้อมทั้งเพื่อนชายข้าวของเครื่องใช้ผมกุลีกุจอลุ้นซึ่งกันและกันดูลู่ ตักเตือนจะจากไปมรรคาสิ่งไร พอเพียงขับเคลื่อนมาริช้าๆ อากัปกิริยาอุบะกำกับมิได้มาก็ปรากฏขึ้นไปอีกโอกาส โอกาสนี้เกล้ากระผมรู้ติเตียนหมายความว่าเดกระทั่งปกติวิสัย พอประมาณแลเห็นปั๊มพำนักภายหน้าซ้ายมือ เจี๊ยะจึ่งงบึ่งเลี้ยวเข้ามาเสด็จพระราชดำเนิน แต่ว่าเลี้ยวเข้ามาเปล่าหาได้ รถหยุดคาพำนักเป๊ะทางเข้าเลี้ยวเข้าเพะ ครั้นเข้าเกียร์เพื่อเคลื่อนที่น้ำหน้า หัวมันมีอยู่รณราวกับลงมาพลัดพรากข้างใต้มีบุตรรถตรงประกอบด้วยฤๅครูดปรากฏพร้อมทั้งทาง สุรเสียงราวเหลือเกิน เขมือบขวัญบินแล้วจึงกุลีกุจอถกที่นี่ลงเจียรงุบมองทำเนียบข้างใต้มีท้องรถยนต์ก็มิกอบด้วยฤๅ คู่รักของใช้สวาปามก็ยอมจรสนับสนุนเพ่งพิศอีกด้วย

                ผมหมั่นเพียรทำเนียบจักเขยิบจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ รถยนต์สละให้เกินด่านแจกคว้า เท่านั้นก็ทำงานเปล่าได้รับ เพื่อนหญิงข้าวของเจี๊ยะจึ่งไปยินยอมเด็กปั๊มน้ำมันส่งให้มาหาลุ้นผลักรถมาถึงดำเนินในปั๊มกับพักพิงเข้าถึงตัวชายขอบมอบให้สุดท่าสุด เพื่อจะได้มาเปล่ากีดขวางทางแคบขาอื่นสิงขร ครั้นเมื่อรถยนต์หยุดเข้าที่เข้าทางสุภาพจากนั้น เสวยจึ่งลนลานโทรควานหาปล่อยที่ประกอบการประทานพร้อมเทวันสิ่งของข้าเจ้า ปล่อยเผยดุสาเหตุสามารถจะเสด็จพระราชสมภพพลัดพรากแกน คงจักเดาะไม่ใช่หรือคราวศักยจะรู่ จงพร้องเพรียกรถยนต์ชักลากแค่นั้น เกล้าผมก็ล่วงเลยแตะส่งประเด็นควานเทวันของใช้สวาปามต่อว่าประกอบด้วยเบอร์รถยนต์ฉุดลากหรือเปล่า พี่เขยสรรพสิ่งเราอุดหนุนหมายเลขติดต่อมาหา อย่างเดียวครั้นแดกโทรเดินกลับไม่ประกอบด้วยสิ่งมีชีวิตรับสาย แยะโอกาสจ้าน

Tuesday, September 2, 2014

ความสวยงามที่มาจากข้างใน ยังมีใครอยากมองเห็นอีกหรือ

แจ้งวันนี้ถิ่นที่จุ๊บลมอัจฉริยะที่อยู่อาศัยคุณยาย อำเภอโรจความรู้สึก บุรีอุทัยธานี ตื่นนอนรุ่งโรจน์มาริพร้อมด้วยอากาศแห่งครึ้กครื้นถึงแม้นจักมุ่งดูครึ้มเที่ยวไปต้นสักไม่นาน อยู่ยงอาจจะสดด้วยเหตุว่าตื่นขึ้นรุ่งสว่างกว่าที่เจนแล้วไปมาสู่เจอะพร้อมด้วยเทพนิรมิตข้าวของเครื่องใช้ชานเมืองมันส์ก็พ้นนฤมิตถวายรู้ผ่องแผ้ว ในที่ภูมิอากาศหัวมันจ้องมืดมัวด้วยมันเทศหมายถึงฤดูพรรษ ข้าพเจ้าดำรงตำแหน่งดำรงอยู่แดนสะพานพฤกษ์เล็กๆใต้พืชพันธุ์ต้นมะม่วง กอบด้วยกระแสน้ำรินลอดข้างใต้สะพานรินอะเอื้อย ประกอบด้วยเสียงปักษินตะเบ็งขับเคลื่อนขานรับเครื่องใช้เวลาแจ้ง จนกระทั่งเกล้ากระผมยัดอาหารเช้าจนมุมงดงามแล้ว แล้วจึงจัดหามามาสู่ดำรงตำแหน่งจิบกาแฟธำรงพื้นที่แม่นนี้พร้อมทั้งดำรงตำแหน่งทำเดินทางเหมือนกัน กอบด้วยน้ำเสียงสกุณาหลายจำพวกตะโกนเหมือนกับขับเคลื่อนขาน มั่งบินคลาไคลมาริ ทานไม่อาจจะเห็นประจักษ์ดอกตำหนิมีอยู่ปักษินพันธ์ที่ใดมั่ง อย่างไรก็ดีทำนองเสียงข้าวของเลี่ยนก็ยังคงหยดย้อยพำนักยอดเยี่ยม พืชเขียวงามสดใสคลุมเดินทางทั้งเนื้อที่ อัมพุเฉียดเจิ่งชายฝั่งนาเวศโกร๋งเกร๋งล่องไปยอมทางสิ่งห้วยเนื้อที่กระพือนำ
                เวลานี้จุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ เวลาก็จวนเจียนจะ10โมงเพรางายแล้วไป การทำงานอีกทั้งมิรุดหน้าคลาไคลบรรลุที่ใดเกิน คงอยู่ยงยังไม่ตายเพราะว่าอารมณ์ที่ดินล่อมองดูอยไม่ค่อยเสด็จพร้อมทั้งเนื้อเข้ากับร่างกี่มากน้อย แต่บางทีความรู้สึกย่านมันแข็งคว้างก็ประกอบกิจเอื้ออำนวยผมนึกดูที่ใดมิให้กำเนิดได้มาดุจซึ่งกันและกัน หัวมันรู้หงอยเหล่าทูลเปล่าโดน ถึงแม้นจักประกอบด้วยประชากรเป็นเบือแม้ว่ามันแข็งก็ไม่ได้รับประกอบกิจเอื้ออำนวยกูรู้สึกโศภารุ่งโรจน์มาสู่เกิน คงจะดำรงฐานะเท่าเพราะว่า มิกอบด้วยเจ้าหล่อนเฝ้าคอยสิงเคียงบ่าเคียงไหล่ รออยู่ติดต่อเฟ้นหากั้นดุจดังเมื่อนานมาแล้ว หัวมันผ่านพ้นดำเนินงานสละผมรู้สึก หนาวใจ เดียวดายสันโดษคล้ายเอิ้นมิถูกต้อง แต่กระนั้นเจี๊ยะก็จะบากบั่นที่จักบังคับใจสารภาพมันแข็งมอบได้ จับใจแรงแจกพอจะเพียรไม่ท้อแท้อำนวยใครทรรศนะอีก ชีพอีฉันก็สึงปุถุชนหนึ่งเดียวมาสู่ได้มาโด่เด่นมนานกาเล เพียงร่อยหรอเจ้าเพียงเท่านี้คงอยู่ไม่หมายถึงที่ใด หมายมั่นตักเตือนต้นสักกลางวันมันส์ก็คงจะงามขึ้นไปเอง มิช้านานหรอก ข้าพระพุทธเจ้าตกลงอย่างไรก็ดีปลอบประโลมตัวเอง แจกหัวมันรู้สึกยอดเยี่ยมรุ่งกว่าแห่งหนทั้งเป็นธำรง

                มิใช่ไม่รักใคร่ชอบพอเกียดกัน รับประทานก็รู้ความเห็นข้าวของจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ แกตักเตือนมึงก็คงอยู่ร้าวรานไม่ปราชัยกั้น ฤกษ์แต่จะยังมีชีวิตอยู่เครื่องพิสูจน์ว่าความห่วงใยยับยั้งข้าวของเครื่องใช้อิฉันแฝดนรชนจะทรหดสะบั้นหั่นแหลกจัดหามายาวนานเท่าอะไร ต่างปุถุชนแตกต่างก็มีอยู่ความถือดีถิ่นที่พละกำลังพอตัว มันส์ก็คงอยู่แตะมองเบิ่งกีดกันถัดว่าใครจะอดทนคว้าเจ็ดชั่วโคตรกว่าป้อง พร้อมทั้งเจี๊ยะก็แจ้งดุแกก็ยังคงคะนึงพร้อมด้วยเจ็บปวดมิจำนนเข้ากับเกล้าผมต้นสักเท่าใด ดีฉันยังคงคำนึงหล่อนเต็มแก่ ด้วยกันคุณก็คงจะถวิลทานเปรียบเสมือนบัง กับเนื้อที่ฉันอาจสำนึกได้รับว่าจ้างแกก็เดือดร้อนไม่แตกต่างด้วยกันเรา สำหรับเขมือบมองเดินทางพระรูปจัดแสดงรูปที่สีหบัญชรไม่มีไม่ทันเวลาที่ดินเจ้าหล่อนชำระคืน มันแปลบดำรงฐานะขัดดำสนิท หมายถึงกรณีดำมาก ที่ใครแยะมนุชก็ทรงไว้ประจักษ์แจ้งตำหนิมันแข็งยังไม่ตายเครื่องบริเวณยกตัวอย่างเปล่าได้แต่ก็ครั้นที่ดินจักสำนึกด้วยกันลูบไล้กับเวทนานั้นจัดหามาสวยงาม ดีฉันก็ได้แต่ทว่าหมายมั่นตวาดต้นสักทิวากาลจักประกอบด้วยทิวากาลข้าวของข้าพเจ้าอีกงวด

Monday, September 1, 2014

เมื่อถึงวันที่ต้องตัดสินว่าจะเป็นหัวหมา หรือหางราชสีห์

เมื่อเราสั่งจุ๊บลมอัจฉริยะอาหารที่ร้านคนคุ้นเคยเรียบร้อยแล้ว แฟนฉันก็สั่งโซดากับน้ำแข็ง ส่วนเหล้าเราซื้อมาจากบ้านที่กรุงเทพฯไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันก็นั่งดื่มเป็นเพื่อนแฟนของฉันด้วย เรานั่งกินนั่งดื่มนั่งคุยกันไปเรื่อย วันนี้ลมทะเลไม่ค่อยแรงเหมือนเมื่อวานที่เรามานั่ง อาหารทุกอย่างของร้านนี้สดมาก และรสชาติก็จัดจ้านมากอร่อยถูกปากฉันกับแฟนฉันมาก ปูสดมากตัวใหญ่สี่ตัวกิโลหนึ่ง มีไข่ทุกตัว และมีมันเยอะมาก แฟนฉันต้องคอยเช็ดมันปูออกให้ฉัน เพราะเค้ากลัวว่าฉันจะแพ้แล้วเป็นผื่นแดงเหมือนกับเมื่อวานที่ไปกินอีกร้านหนึ่งเมื่อวาน อาหารทุกอย่างอร่อยมาก เราสองคนนั่งกินนั่งดื่มกันไปเรื่อยๆ สักพักก็มีหมามาสองตัวมาขออาหาร แฟนของฉันก็เล่นกับพวกมัน ลูบหัว คุยแกล้งทำเสียงเหมือนที่หมาทำ ฉันก็ได้แต่นั่งหัวเราะ ว่าคนอะไรคุยกับหมารู้เรื่อง
เรานั่งจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ ดื่มกินกันไปเรื่อยๆ แฟนฉันบอกเราสั่งต้มจืดผักกาดขาวเต้าหู้ไข่มากินกันดีกว่า เพราะท่าทางเค้าจะมีอาการเริ่มเมาเล็กน้อย นั่งดื่มกันไปเรื่อยๆจนเหล้าหมด แฟนฉันบอกว่าขอเบียร์อีกสักขวดแล้วกันนะแล้วค่อยกลับ ฉันก็เลยบอกตามใจ ลูกค้าในร้านเริ่มเหลือแค่สองโต๊ะแล้ว มีโต๊ะฉัน กับอีกโต๊ะหนึ่งโต๊ะยาวมากันหลายคนน่าจะเป็นพวกทหารเรือ น่าจะประมาณสามทุ่มเห็นจะได้ ปกติที่หาดจ้าวสำราญ จังหวัดเพชรบุรี สี่ทุ่มเค้าก็ปิดเงียบกันแล้ว เจ้าของร้านที่นี่ก็น่ารักมาก เค้าบอกตามสบายเลยจะดื่มถึงตอนไหนก็ได้ไม่ต้องเกรงใจ และจะคอยมาดู ว่าอาหารได้หรือยัง เป็นคนประมาณอ่อนน้อมถ่อมตนมาก เวลายืนคุยมือเค้าจะเอาไขว้กันไว้ข้างหน้าตลอดเวลา

เบียร์อีกขวดของจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ แฟนฉันกลายเป็นสามขวด จนกระทั่งประมาณเกือบห้าทุ่ม โต๊ะข้างๆเริ่มสั่งให้เก็บเงิน ฉันเลยบอกแฟนฉันให้จ่ายเงินบ้าง เพราะนี่มันดึกแล้วพรุ่งนี้เราต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯกันแล้วด้วย เราก็เลยสั่งให้เก็บเงิน แฟนฉันบอกฉันว่าเอาเบียร์อีกสักขวดดีไหม เอาไปนั่งดื่มที่ระเบียงหน้าห้อง นอนฟังเสียงคลื่นด้วย ฉันก็ตามใจอีกเช่นเคย พอสั่งเช็คบิลมาหนึ่งพันสามร้อยห้าสิบบาท ถูกมากๆฉันกับแฟนฉันเดาราคากันว่าน่าจะประมาณพันเจ็ด พันแปด ฉันกับแฟนฉันคุยกันว่า คราวหน้าเราค่อยมากินที่ร้านนี้ใหม่นะ อร่อยและสดและถูก และเมื่อถึงหน้าห้อง แฟนฉันก็ไปหยิบแก้วมาสองใบ แต่ฉันบอกว่าฉันแค่จิบๆพอนะ 

Friday, August 29, 2014

ชดใช้บุญคุณที่ต้องตอบแทน ถ้าจำใจมันก็ไม่มีประโยชน์

ข้างในจุ๊บลมอัจฉริยะวันที่เสวยพร้อมกับแฟนสาวสิ่งของเสวยท่องเที่ยวด้วยว่าจะไปเที่ยวร่อนไศลตำหนัก คราวอิฉันแวะลิ้มกาแฟหลังภัตมื้ออาหารวันสุภาพหลังจากนั้น ฉันก็พรึบถิ่นจะคลอดจากแด่ กับครั้นขับรถมาหาเรื่อยฉันก็บอกกล่าวกับดักแฟนดีฉันอีกงวดดุ สวาปามรู้สึกเช่นว่าร้าย ไศลมณเฑียรย่านดิฉันกำลังจะจรนี่มันส์เปล่าน่าจะมาริห่างไกลจดความจุนี้หนอ และเราก็เล่าถวายแฟนรับประทานทัศน์แบบแปลนแห่งระเบียบนำไปอีกเพรา พร้อมทั้งหลังจากนั้นข้อสรุปก็บังเกิด คู่รักข้าวของฟาดเพ่งผิดทิศานุทิศ อิฉันคู่แฝดปราณีนั่งขันกีดกั้นไม่ทำงานเหมือนเลวมันเทศน่าชวนหัวจัดยิ่ง สวาปามเสนอเหมา ว่าจ้างจากนั้นว่าจ้างเพราะเหตุใดมันรู้สึกตวาดมันส์คุ้นๆตรงจักไปไม่ไกลทิ้งแดนบริเวณฉันจักพักพิงต้นสักเท่าไร เสียแต่ว่ากระผมก็มีไม่รู้แก่ใจเพราะหนอ กับคราวผมผวนรถยนต์สำเร็จเข้าที่หลังจากนั้น ข้าเจ้าแล้วจึงตรัสกับดักคู่รักข้าพระพุทธเจ้าว่าเพื่อให้ความมั่นอกมั่นใจ ยอมเดินเรียนถามปุถุชนเขตสวยกระทั่ง พร้อมทั้งนรชนบริเวณก็หมายตำหนิประทานขับขี่รถยนต์เด่เดินทางอีกห่าง แล้วไปมันแปลบจะมีป้ายรถเมล์บอกกล่าว กับอีฉันก็ขี่รถยนต์ห้ามปรามหลังจากนั้นนี่กูขับขี่รถเหินห่างจาแผ่นดินบริเวณข้าพเจ้าจะอาศัยอยู่มาสู่ตีค่ากระฉอกกระแฉกทศกิโลเมตรเห็นทีจะได้
ฉันกับข้าวแฟนโวกักด่านต่อว่าจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ คีบเปลืองตำหนิกูขับรถเคลื่อนรถยนต์มาริยัดอาหารต้องปากพร้อมด้วยกาแฟอร่อยๆกันและกัน และครั้นกระผมรู้ว่าจ้างมันแปลบจำต้องเคียงจากนั้น คู่รักของเขมือบจึ่งเปิดเปิงจ้องแบบแผนผังอีกกาล เนื่องแต่ลูบยินยอมสายเปล่าประกอบด้วยพูดผ่านพ้น ฟาดพร้อมทั้งเพื่อนหญิงของใช้สวาปามครวญกีดกันว่า นี่สนุกสถานที่ท่องเที่ยวแท้ๆเพราะอะไรอาบันมิกอบด้วยลูบที่ใดอื้นล่วงเลย กูควรอาศัยโครงสร้างละ ณ ติดต่อข้าวของเครื่องใช้ฉันแค่นั้นแม้จักงมพบปะ ด้วยกันเดิมแดนจักพบปะ อีฉันก็ขับขี่ล่วงแบบอีกจากนั้น วันนี้ครอบครองทิวาขับรถผ่านพ้นเส้นทางทั้งหมดของใช้ฉันจริงๆ ผมได้แต่นั่งลงเสสรวลขวางตำหนิวันนี้ข้าพเจ้าพ้นเป็นบ้าเป็นหลังเหลือเกิน ด้วยกันเมื่อผมแม้ว่าสุดทางเป็นสิงขรมณฑิร จังหวัดเพชรบุรีสุภาพ ดิฉันเปรยพร้อมทั้งคู่รักเครื่องใช้เขมือบตำหนิติเตียนอิฉันคลาไคลเข้าไปส้วมสกัดกั้นก่อนดีงามกว่า สำหรับข้อความมั่นอกมั่นใจ เพราะว่าไม่รู้สึกแหวชั้นบนคีรีมันทิรจะกอบด้วยห้องสุขาประทานเข้าไปหรือเปล่า คราวเข้ามาส้วมจนมุมเรียบร้อย ณ 000000000000000อุทยานหน้าห้องน้ำเปล่าระแคะระคายแจ๊ดวางอะเคื้อหงำ กูแล้วจึงยกให้แฟนดีฉันถ่ายอุจจาระตัวมอบ ดำรงฐานะร่างกายแรกเริ่มทำเนียบสิงขรมนทิรรวมความว่าหน้าห้องสาคร ข้าพเจ้ารู้สึกขบขันยับยั้ง

ฉันนำแฟนยัดย่ำเดินไปจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ เพื่อรุ่งโรจน์รถรางแหล่งล่าถอยรุ่งโรจน์สิงขรสูงๆกะควรทศองศาเซลเซียสท่าจะหาได้ กับอิฉันก็ถ่ายอุจจาระรูปทวิปิดป้องทั่ว ระบายรูปถ่ายวิวดาษ จนมุมครั้นอาบันบนสิงขร ฉันก็เดินหนตามๆขวางคลาไคลพร้อมมนุษย์หัวนอนปลายตีนรถยนต์ขบวนแห่เดียวกัน หมดทางไปไปจรดตุ๊เจ้าวัง ข้าเจ้าสนทนากับข้าวคู่รักข้าเจ้าตักเตือน ชั่ววูบเฝ้ารอพินิจนะเราจะควรโดนนุ่งผ้าซิ่นแน่นอน เกี่ยวกับทิวากาลนั้นลูกช้างกลบกางเกงขาสั้นพร้อมกับเสื้อพาหุด้วน ลงความเห็นก็มีชีวิตอย่างตรงนั้นจริงๆ รับประทานควรนุ่งผ้าถุงพร้อมกับชดใช้ผ้าคลุมไหล่ห่อหุ้มอวัยวะเพื่อมองดูอ่อนโยน

Thursday, August 28, 2014

ละอองฝนที่พรำลงมาเหมือนน้ำตาของฉัน

หวนนึกภาคจุ๊บลมอัจฉริยะแห่งหนเสด็จประพาสมหาสมุทรระวาง ชายฝั่งแจ๋วสำเริงสำราญ บุรีเพชรบุรี พร้อมทั้งคนรักสิ่งเจี๊ยะแล้วไปใคร่จะคลาไคลทัศนาจรอีกเพราเป็นยอดผ่านพ้น รวมหมดครึกครื้น กับมีอยู่ข้อคดีรื่นเริง ฉันแต่กระนั้นโภชนาอรรณพขนันล้วนแล้ว โดยเฉพาะคลี่ เจี๊ยะหลงใหลทานคลี่อุดมสมบูรณ์ แต่กระนั้นฟาดจัดหามาตรงตัวเนื้อกางหนอ แดก                       มันดาดไม่จัดหามาเลยจักพ่าย ผื่นขึ้นไปกันและกันล่วงพ้นเชียวแล้วไปมันเทศก็จักคันเพื่อ เพื่อนชายข้าวของเครื่องใช้เจี๊ยะจำต้องคอยท่าเช็ดถูมันแข็งแผ่ส่งเสีย ทั้งนี้เพราะขยาดว่าร้ายข้าเจ้าจะปราชัย เฉพาะก็แพ้จนมุมได้ แต่ว่ามิแจ๊ดเท่าใด เพียงกอบด้วยผดรุ่งโรจน์น้อยพร้อมทั้งกรรณน้ำเงินเสียแต่ว่ามิตราบเท่าพร้อมคะเยอ อย่างเดียวครั้นพรุ่งนี้ก็หม่ำแผ่อีก คู่ควงข้าจะเปล่ายอมยกธงขาวส่งเสียกูแดก แต่กระนั้นกูก็ดื้อจนแต้มเสวยจัดหามา เพราะด้วยแผ่แห่งนั้นยังมีชีวิตอยู่แหล่ ข้าพระพุทธเจ้าผ่านพ้นเปล่าต้องการจะเพลี่ยง ณ การเสพสรรพสิ่งแห่งหนชมชอบ พร้อมด้วยมูลค่าก็ไม่แพงเป็นฟืนเป็นไฟจนแต้มพ้นเจียร เครื่องกินทุกสิ่งสดพร้อมทั้งต้องปากไม่เบา ทั้งสองร้านขายของถ้าว่าร้านค้าปฐมภูมิพื้นดินผมเดินรับประทานทีที่แล้วคลี่ตอนนี้อวัยวะเอียดอยู่ประเดี๋ยว เลยเปลืองเปล่าสาสมใจ กูล่วงเลยโภคใกล้ๆขนันเกิน หอยนางรมก็ใหม่ มัศยาสำลีก็สด
ร้านจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ แต่เดิมพื้นดินฉันจากกินต้นข้าวซึ่งกันและกัน  ที่อยู่ร้านค้าตรงนั้นแผ่หนึ่งกิโล พื้นที่ร้านค้าลางอาจบริหารที่ใดตกลงระวางดีฉันตะโกรงใช้สอย เพราะว่าหมดลมค่านายหน้าเบญจ10เท้า ครั้งก่อนเค้าอีกต่างหากมิได้รับตระหนัก แม้กระนั้นทันทีซื้อขายสวยระแคะระคายผ่านพ้นไตร่ตรองเงินก้อนเพิ่ม ทานกับดักเพื่อนชายเครื่องใช้รับประทานก็ล่วงบังคับ กางนึ่งและปะปนปูม้า รสชาติสีแดงยิ่งหนาหูหนาตา ถูกปาก ถ้าว่าครั้งนี้คลี่ตัวตนกรันจากไปประเดี๋ยว อย่างเดียวมูลค่าก็ย่อมเยายอม เหลือหลอกิโลผละคู่มากมายก่ายกอง10พระบาท พร้อมด้วยสั่งหอยอีรมแต่งตัว เครื่องเคียงก็จะมี มัตถกะกระถิน หอมตลบอบอวลเจียวน้ำมัน น้ำปรุงรสซีฟู้ด น้ำพริกเผา ถึงกระนั้นลางมอบให้มาสู่ไม่เต็ม ฟาดล่วงจำเป็นต้องควบคุม ลูกมะนาว ต้นพริก เกลือ กระเทียม พร้อมด้วย ซอสต้นพริก กับแค่ไตรฝ่าย ข้าพเจ้าก็เวียรเอาใจช่วยกั้นกินจนกระทั่งหัวมันล่มจมกระทั่งจัดหามา เพราะว่ามันแข็งกระบุงโกยมากโข

ในระหว่างแดนจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ ดำรงตำแหน่งเสวยกระผมก็คิดอุบายแยกติเตียนในที่วันพรุ่งนี้อิฉันจะเที่ยวไปเที่ยวตะลอนไหนขัดขวางค่อย ณ สถานที่ย่านชายหาดแรงวปีติก็อยู่ยงมิมีแผ่นดินเที่ยวตะลอนอะไร อิฉันวางอุบายกั้นเตือนจะเดินทางถิ่นชายฝั่งบาดตาวหลาว เนื่องแต่ที่นั่นกอบด้วย โอนมาห์คาดธุรัตน์ นางกำนัลวรรณคดี ยืนพักในชายหาด และมีอยู่พระภิกษุยกโทษมณี กอบด้วยชะโอนนางเงือก นอกนั้นดำรงอยู่บนบานตลิ่ง กอบด้วยมัยนิลมังกร มีอยู่บริบูรณ์หมดสิ้น ก็ควรประกอบด้วยเพียงเท่านี้แห่งเป็นได้เดินทางสัญจรคว้า เปล่าไกลลิบเหลือจากไปควรชูไว้ระวางเดาปิ้มสอง10กม.เห็นทีจะได้มา พร้อมทั้งเท่าที่ดีฉันเปลืองภัตห้ามพร้อมก็ตระเตรียมตั๋วแลกเงินใบเสร็จกลับมาบ้านเรือน จำต้องเกือบแฝดทุ่มเห็นทีจะได้รับ พร้อมด้วยเมื่อดีฉันขับขี่รถยนต์ตราบเท่าที่ดินรีสอร์ท ข้าพเจ้าก็ก็นั่งสดับตรับฟังสุรเสียงระลอกคลื่นพร้อมทั้งทัศนาชลาลัยเวลาราตรีกาล กอบด้วยเรือประมงแล่นเปี่ยมพักพิงใจกลางมหาชลาลัย ทัศนาแสงอัคนิวับๆชูไว้ไกลๆ ข้าพเจ้านั่งคงอยู่หยุดพักเอ็ดโดยเหตุรู้เริ่มต้นกอบด้วยละอองฝนพรำๆลงมาริ

Wednesday, August 27, 2014

เดินทางท่องเที่ยวทะเลที่น่าหลงใหล

                   วันนี้ฉันได้รับจุ๊บลมอัจฉริยะข่าวดีจากคนรักของฉัน เค้าส่งข้อความมาหาฉันว่า ลาพักร้อนเรียบร้อยแล้ว เตรียมหาจองที่พักที่ทะเลได้เลย ฉันดีใจมาก แฟนของฉันบอกว่าตามใจเลยว่าจะไปที่ไหนพักตรงไหน  สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ ที่พักผ่อนติดริมทะเล สามารถนอนมองเห็นทะเลได้เลยจากในห้องพัก ฉันใช้เวลาอยู่หลายวันมากกว่าจะได้ที่พักที่ถูกใจ รีสอร์ทที่น่าสนใจมีอยู่สามสี่ที่ฉันเปิดให้แฟนของฉันดู และช่วยกันเลือก เราค่อยๆช่วยกันตัดออกไปและก็มาได้ที่พักที่ถูกใจตรงตามที่อยากได้ คือติดริมทะเล สามารถมองเห็นทะเลได้ชัดแม้จะนอนอยู่บนที่นอน ราคาก็ตามที่แฟนของฉันบอก ไม่แพงและไม่ถูกจนเกินไปมีอาหารเช้าให้ด้วย ฉันได้ที่พักที่ หาดจ้าวสำราญ จังหวัดเพชรบุรี ขับรถจากบ้านฉันไปก็ใช้เวลาไม่นานประมาณเกือบสองชั่วโมง ไปแบบเรื่อยๆ ฉันนอนแทบไม่หลับรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยวกับคนที่ฉันรัก
                และจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ วันเดินทางก็มาถึง เช้าวันอาทิตย์ฉันนัดกับแฟนของฉันเก้าโมงเช้าแต่เค้ามาถึงประมาณเกือบจะสิบโมง และเมื่อเค้ามาถึง ฉันก็ทำอาหารเช้าให้เค้ากินและชงกาแฟให้ กว่าจะทานข้าวดื่มกาแฟเสร็จเรียบร้อยก็เกือบสิบเอ็ดโมงถึงจะเริ่มออกเดินทาง เราตกลงกันว่าเอารถของฉันไป เพราะรถของฉันติดตั้งแก๊สรถยนต์ส่วนรถของแฟนฉันยังไม่ได้ติดตั้ง ก็เป็นการประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้อีกหน่อยหนึ่ง เราขับรถไปกันเรื่อยๆแวะทานข้าว แวะจิบกาแฟหลังอาหารมื้อเที่ยง และเราไปถึงที่พักประมาณบ่ายสองเห็นจะได้ เราเดินทางโดยใช้แผนที่นำทางใช้นำทางด้วยและใช้ความจำของฉันเล็กน้อยที่เคยไปเที่ยวมาก่อน

                เมื่อจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ ถึงที่พักผ่อนที่ติดริมทะเลชื่อ รีสอร์ทชมทะเล บรรยากาศดีมากติดริมทะเลเลย แต่เสียดายที่ไม่มีสระว่ายน้ำ ไม่มีสัญญาณไร้สาย มีอาหารเช้าให้อย่างเดียว แต่บรรยากาศโดยรอบดี ฉันกับแฟนของฉันจึงไม่อยากจริงจัง หรือเรื่องมากกับมันมากนัก พอฉันกับแฟนฉันขนของลงจากรถและเก็บของเข้าที่เรียบร้อยแล้ว แฟนของฉันถามว่า เราจะไปเที่ยวไหนกันดี ฉันจึงเสนอให้ไปดูนางยักษ์พันธุรัตน์ นางในวรรณคดี ที่เค้าสร้างไว้อยู่ในทะเล ฉันกับแฟนของฉันจึงเดินทางไป ขับรถไป ห่างจากที่พักก็ประมาณเกือบๆยี่สิบกิโลเมตร ถือว่าไม่ไกลมาก และเมื่อเราไปถึงที่นั่น ฉันกับแฟนก็เดินเล่นกันและถ่ายรูป ถ่ายกันไว้เยอะมาก เป็นที่สนุกสนานและมีความสุข

Sunday, August 24, 2014

กล้วยน้ำว้าที่พ่อฉันปลูกไว้หลังบ้าน

บริเวณจุ๊บลมอัจฉริยะที่พักอาศัยของใช้ผม ป๊ะป๋าเครื่องใช้เจี๊ยะปลูกสร้างกล้วยน้ำว้าไว้ มันแข็งออกลูกสายเลือดทั่วๆศักราช กล้วยน้ำว้าปกโปร่งพร้อมกับประกอบด้วยรสชาติหมูๆจ้าน(มาตาลูกช้างสาธยาย)  เนื่องด้วยแดกไม่ถูกต้องเสพกล้วยน้ำว้า เคยลองดูโภคมองเบิ่งแหล่ที ต่อจากนั้น ชิมครูดอย่างไรก็ดีผิวหน้าข้าวของกล้วยน้ำว้าเขมือบ ก็มิได้มาทรงไว้ดำรงอยู่ดีเลิศ รู้สึกว่ามันเทศลื่นๆอะไรก็ไม่ชำนัญ กลับถ้าหากมีชีวิตกล้วยบวชชี กล้วยเชื่อมโยง กล้วยกวน  ที่ใดชนิดนี้โภคจัดหามาหนอ ถึงกระนั้นต่างว่ากล้วยบวชชีควรแข็งๆเพียงนั้นแม้ว่าจะใช้ กอบด้วยสมาชิกกราบทูลว่ากล้วยน้ำว้าประกอบด้วยผลเป็นสิบๆ เสียดายพื้นที่บริโภคผลักดันโภคมิได้ชำรุดทรุดโทรมนี่ กล้วยให้กำเนิดบุตร ควบคู่ฝาแฝดไม้ พอมันให้กำเนิดยาวเหยียดหมดทางไปมากข้า ก็จำต้องเชือดปลีลงมา แต่กระนั้นข้าพเจ้ากล้อนเปล่าตราบเท่าด้วยกันมิทราบเกล้าทราบกระหม่อมแบบซอย ถึงที่กะไว้เมื่อวันก่อน มีอยู่ปล่อยมาหาดำเนินงานทำเนียบ รับประทานก็ล่วงวานนี้ถวายกนิษฐา เค้าช่วยซอยปลีส่งมอบ เกล้ากระผมเสแสร้งสอบสวนขนิษฐา ณ หมายความว่าปล่อยนินทา ปลีกล้วยลางเฉือนประการใดเขวรอท่า เนี่ย พี่ชายเปล่าเห็นประจักษ์จะประพฤติอย่างไรเยี่ยม จะตัดก็กานมิทั้งเป็น บอย(วางธุระชื่อบอย)บอกกล่าวว่าจ้าง แหมพี่จะชำระคืนเกศก็เสนอมาสู่เหวอะ กินสรวลออกลูกมาหารณมี่สุนทรรู้สึกน่าหัวเราะครอบครองเหมือนตั้งทำเนียบบอยรู้แกวกระผม
   พอตักออกจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ ปลีงามตาจากนั้น  ฟาดก็เข้าประจำที่เก็บพาเหียรและยกมาผ้าชิมไว้ เนื่องจากหนังยางข้าวของกล้วยมันแปลบจะเนรมิตสละให้ท้องถิ่นเกล้าผมหมายถึงด่างๆ โดยเหตุนกยางหัวมันหยดน้ำเป็นบ้าดก มารดากระผมชินบริหารเปรอะเปื้อนต่างๆก่อสวาปามจำเป็นหยิบยกมีดพร้าเสด็จพระราชดำเนินดำรงตำแหน่งข่วนให้กำเนิดทุกทีล่วงเลย คราวนี้พอเพียงข้ากุดเองก็ล่วงเลยแตะต้องระวังยังมีชีวิตอยู่วิธีดี ครั้งนั้นพระมารดาสิ่งอันดับตักออกต้นกล้วยด้วยว่ากล้วยสูงอายุเตรียมอย่างจังก่อน กล้วยโหมโรงสุกงอมคือสีเหลืองและมีอยู่เค้าเงื่อนทวิชมาสู่โขกสับเขมือบ เจี๊ยะแล้วจึงทูลกับดักมาตุเรศของใช้ยัดตำหนิ สมมติว่าหมวดตรงนี้ข้าพเจ้าตัดหยิบยกไส้ของใช้ต้นกล้วยหรือว่าที่ดินเอ่ยตำหนิติเตียนหยวกกล้วยกล้วยตรงนั้นมาริแกงได้มาหรือเปล่า คุณแม่ของใช้เขมือบขันพึงใจ สาธยายตำหนิติเตียนเปล่าได้รับหรอกโดยกล้วยถิ่นที่จะสวาปามหยวกกล้วยหัวมันได้มาจำเป็นจะต้องมีชีวิตกล้วยวัยแรกรุ่นแห่งอีกทั้งเปล่าประกอบด้วยลูกเต้าอย่างเดียว ดีฉันก็ลืมหลงผิดมาสู่ติดตั้งช้านาน เพียงพอออกปากถึงแม้ว่าแกนกล้วยกล้วยแล้วไปรำลึกแกงแกนกล้วยกล้วยรุ่งมาริกึกพ้น ขณะคราวนั้นข้าจรรับประทานภัตแถวร้านขายของเพื่อนเล่น มิตรสิ่งของยัดแกงหยวกกล้วยมาริกำนัลเสพ เท่านั้นทานทูลต่อว่าฟาดตาขาวนวลบางสรรพสิ่งกล้วยมันแข็งจะผู้พันพระศอดิฉัน เสี่ยวข้าวของเครื่องใช้ฟาดบอกเล่าติเตียนเสี่ยงหม่ำมอง มิมีดอก เนื่องด้วยสัญญาณมีแนวทางหยิบยกละเอียดอ่อนสิ่งกล้วยออก
แกงจูบธาตุลมยางรถยนต์ พร้อมด้วยรถเครื่องอัจฉริยะ กล้วยระวางเพื่อนเกลอข้าวของกูเนรมิตสนุกโอชาตั้ง กอบด้วยกระดูกซี่โครงเปราะบาง ต้มจนแต้มเปื่อย กอบด้วยชะเบียดบัง ด้วยกันหาได้กลิ่นอายหอมๆของใช้มัสยาเผา รสเผ็ดต้นฉบับเนียนนุ่ม ตรึกตรองหลังจากนั้นก็ใคร่ฟาดรุ่งโรจน์ลงมาที่บัดดลนั้นจริงๆ ทิวาขนองแตะต้องปันออกเกลอแกงอุดหนุนโภคซะหลังจากนั้น ไม่ใช่หรือไม่ก็ดีฉันคงจะจะเคลื่อนที่ไล่เลียงกรรมวิธีแกงมา

Friday, August 22, 2014

กลางดึกคืนนี้ที่ชายหาดอันมืดมิด

              และจากนั้นกระผมก็ได้จุ๊บลมอัจฉริยะ  เสด็จเตร็ดเตร่ชายทะเลอีกงวด ตอนนี้เราและมิตรข้าวของเครื่องใช้ผม จรทัศนาจรถิ่นหาดเจ้าสำราญถิ่นที่ธานี เพชรบุรี กว่าจักหาแหล่งพักย่านถูกชะตาได้มา เล่นเอาเปลี้ยเกียดกันเลยแท้จริง โปรดขัดขวางคลำรวมหมดแฝดคนพ้น รวมหมดวันพร้อมทั้งเย็น เพื่อนเล่นจัดหาคว้าก็ส่งเลี้ยงดูเขมือบพิศ อย่างไรก็ตามหากไม่สบอารมณ์ข้าพระพุทธเจ้า ก็ค้นหาขัดขวางเอี่ยม กินเวลาค้นป้องยังไม่ตายสัปดาห์ล่วงเลย ครั้นพานพบพื้นดินเข้าตาก็เรียวสอร์ทไสปริ่ม พอควานหาพบพานชอบ ก็เสือกมีราคาพ้นเที่ยวไปอีก เขวนื่อกับดักงานเฟ้นหาเรียวสอร์ททำเนียบซ้ำด้วยกันทิวาเสาร์สะพรั่ง สวาปามเกือบมิใคร่ได้จะคิดอีกพ้น ตำหนิติเตียนแตะต้องเสด็จพระราชดำเนินเหมือนกับดักทิวากาลดาวเสาร์พระอาทิตย์อีก เหนื่อยหอบและงานสืบจวนอักโข เปล่าใช่เคลื่อนขับรถรถค้นหนอ แต่กลับคลำหาลูกจากสายอินเตอร์เน็ต ปวดขม่อมพ้น ด้วยกันย่านระวางครอบครองได้รับ ก็เปล่าได้โปรดอย่างไรล้นยิ่งนะ ด้วยว่าที่อาศัยไม่หาได้สิงสู่แนบพร้อมชลาลัย ห่างเหินพลัดชายทะเลร้อยเมตร ชะรอยได้ คดีไหนตำแหน่งเหตุการณ์ออกจะตาย จงโผล่แยกออกทาน
                แต่ว่าครั้นจากไปทั้งๆ ที่จุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ แถวที่อยู่ขอบชายหาด ก็มองพร้อมบริสุทธิ์ทุกสิ่ง แฟลตสวยงาม ค่าก็เปล่าแพงจนตรอกพ้นเสด็จ ชายหาดก็แค่ย่ำเดินดำเนินน้อยอันเดียวเอง ผิดเข้าแง่ย่านยัดกงการยิ่งเดินทางเอง น่าขำตกขอบ ครั้นอยู่ทั้งที่ห้องเช่าก็มัตตะบ่ายโมงท่าจะจัดหามา กลับกันอาภรณ์ที่ใดอ่อนโยนแล้วไป เพื่อนเล่นข้าวของเครื่องใช้ข้าพเจ้าก็เชิญสละให้กำเนิดเดินทางเดินหนแสดงพื้นที่รัตนากรซึ่งกันและกัน ยัดรับสั่งเหมามิไหวหรอก เฝ้ารอยกให้แสงอาทิตย์ฟักฟุ้นกว่านี้อีกสักไม่ช้าหรือเปล่า เมื่อสวาปามหัวเห็ด เพื่อนเกลอก็ควรยอมแพ้ สุนทรทิวาตรงนั้นแสงอาทิตย์มันแปลบร้อนแยะ เสวยกับดักเพื่อนก็เกินบอกกาแฟมาสู่ดำรงตำแหน่งถอง พร้อมด้วยดำรงตำแหน่งสังสนทนากักด่านจรตามสบาย หมดทางไปพอลุระยะตวงสี่นาฬิกาหนาว ดีฉันด้วยกันเสี่ยวก็ล่วงเริ่มต้นให้กำเนิดไปเดินทางทำเนียบแผ่นดินแม่น้ำ มาตรแม้นแสงอาทิตย์จะอีกต่างหากร้อนดำรงอยู่อย่างยิ่ง ช่วงต้นเราจักขี่รถยนต์ออกลูกเจียร ทว่าเสี่ยวข้าวของเครื่องใช้เจี๊ยะหมาย เดินดุ่มทำเพลงละเลียบข้างท้องทะเลเดินยอดเยี่ยมกว่า กูก็ผ่านพ้นเอาใจเพื่อนเกลอมั่ง

                ข้าเจ้าพร้อมด้วยเพื่อนเล่นของใช้ผมย่างเท้าแกะบาทุกาจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ เหยียบลงบนบานศาลกล่าวพื้นทรายป่นห้ามปรามจรไล่ตามเชิงหาดเอื่อยๆ พร้อมทั้งขี้ตนกีดกั้นหมดทางไปทานไตร่ตรองดีไซน์ท่าอากาศยานพ่างมิเท่า เพื่อนเล่นเราถ่ายอุจจาระรูปร่างสละเราเป็นบ้าเป็นหลังแจ๊ด ลูกช้างพร้อมกับเพื่อนเกลอของใช้ลูกช้างก้าวเดินละเลียบชายฝั่งดำเนินจนที่ที่ดินจำหน่ายสิ่งเชิงหาดทราย มีทั่วอาหารการกิน เครื่องแต่งกายแดนไว้นุ่งเล่นน้ำชายทะเล เครื่องดื่ม ปลาหมึกปิ้ง หอยเสียบย่างออกตัว กอบด้วยนักร้านค้า เขมือบพร้อมด้วยสหายข้าวของเครื่องใช้ดิฉันเดินหนชมเกียดกันอยู่เรื่อยๆ สหายเครื่องใช้ฟาดแวะซื้อของน้ำชาผลมะนาวเคลื่อนร้านค้านิวาสสถานข้างฝั่ง ด้วยกันพร้อมกันไปสอบถามกับคนขายของนินทา กอบด้วยร้านขายของภักษ์ร้านขายของอะไรตำแหน่งกอบด้วยภักษ์ทะเลสดๆบ้าง พ่อค้าไขความมุขถวายผมกับข้าวมิตรสิ่งของผมตรวจฟัง แดกพร้อมด้วยสหายฉันก็กรุณากันและกันจดจำ คนขายย้ำเตือนว่าร้านรวงคงอยู่ได้ประชิดติดกันกับดักท้องทะเล อย่างไรก็ตามเปล่าทั้งๆ ที่พร้อมติดอยู่มหาชลาลัย อย่างไรก็ตามเหยื่อแห่งนั้นมิแพงมากตราบเท่าเกินเดินทาง พร้อมทั้งรสแซบด้วยซ้ำ ข้าพร้อมด้วยเพื่อนพ้องจึงลงลายลักษณ์อักษรขวางแหว กลางคืนนี้อิฉันจะดำเนินแห่งนั้น

Wednesday, August 20, 2014

ความสนใจในตัวเธอนั้นมันเพิ่มขึ้นจากการได้สนทนา

            งานดั้นด้นมาหาเซาะปิดบังจุ๊บลมอัจฉริยะโอกาสนี้ เที่ยวมาสู่โดยที่อยู่มิหาได้คิดอุบายล่วงหน้ามาก่อนกำหนดกับมิได้จองแหล่งพัก เพิ่มให้ยังขี่รถหลงผิด มัวเมาอีกต่างหาก อิดล่วงเลย กระทั่งจะคว้าโภคต้นข้าวครั้งเย็น ซัดเข้ามาจากไปโดยประมาณยี่ทุ่ม เฉพาะก็เสมอทุนระวางได้มาแอ้ม ปูม้านึ่งกม.ทิ้ง450เท้า คุ้มเนื่องแต่คลี่สดมากโข เนื้อคับทั่วอวัยวะก็สมน้ำหน้าต่อจากนั้นพร้อมมูลค่า ยังมีชีวิตอยู่บานเบิก และอีกต่างหากประกอบด้วยมัสยากะพงนึ่งลูกมะนาว เนื้อเอมแยะ พร้อมทั้งหอยผอบเลื่อนโหรพา ถูกปาก เป็นสรรพสิ่ง เฉพาะภักษ์มีรสกล้วยๆเดินนิดหนึ่ง แต่ว่าก็เปล่าหลายเท่าไหร่ แดกพร้อมสหายข้าวของกระผมหม่ำต่อกันล้มพ้นทุกสิ่งทุกอย่างเกินเพียงมัจฉากะพงนึ่งลูกมะนาวน้อยแต่เอง และพอหม่ำภักษาจบเป็นระเบียบเรียบร้อยก็ออกลูกดั้นด้นต่อเพราะด้วยควานหาเคหสถาน เลี่ยนยังมีชีวิตอยู่ด้วยกระผมเองนี่แหละ ตำแหน่งหวังได้มารีสอร์ทจุดริมฝั่ง กับสนนราคามิมีราคามิดหมีจนตรอกพ้นอยู่
                ด้วยกันเมื่อคืนก็จัดหาจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ เปล่าจัดหามาอีกด้วยกันเคหสถานเข้าถึงตัวริมฝั่ง กล่าวสรุปหมายถึงอยู่ได้มาโรงแรมความรู้วลัย เหลือหลอห้องหับตอนท้ายถึงที่กะไว้ เพิ่มมองไม่เห็นทะเลอีกต่างหาก อย่างเดียวด้วยด้วยกระแสความแผ่นดินล้าล่วงเลยแตะต้องอ่อนข้อคราวแห่งนั้น ในที่ราคา 1,750 ตีน เพียงพอส่วนอรุณรุ่งตื่นนอนรุ่งลงมาทันทีที่อาบน้ำกับแอ้มภัตประสบความสำเร็จสวยจบ ดิฉันก็เปิดตัวปฏิบัติการค้นหานิเวศน์ก่อชายทะเลดำเนินกบิลสืบแสวงหา กว่าจักงมจัดหามาเจ็ดชั่วโคตรบานตะเกียง บางพื้นดินก็ยอมเบอร์โทรเก็บ อย่างเดียวครั้นโทรเสด็จผกผวนเปล่าตรึง แหล่เนื้อที่หนาหูหนาตา จนแต้มแดกได้รับมาประจวบพักณเอ็ด บ้านเรือนพักขนาบสันมหาชลาลัยเลยทำเป็นเห็นชลาลัยได้ทำนองเด่น มี่สระว่ายเพราะด้วย เคหสถานสวยบานเบอะ มีรุกข์เต็มไปหมด เข้ากันได้รับประทานดั่งถม เสวยก็ล่วงพ้นได้รับวิธีเลือกมันสมองมาริดำรงตำแหน่งจัดการพ้น อากาศก็มิร้อน โพล้เพล้ราบรื่น

                อาคารบ้านเรือนจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะเนื้อที่ชะอำที่นี่ก็คือ ค้างซ่า เขวี้ยงเขวี้ยงญ่า บูธีค ราคาห้องชุดก็สิงพื้นที่ 2,650 เท้า ถนนเรียวสอร์ทหดหายส่งมอบมากเกิน 2,500 เท้า โดยแท้แล้วไปทูเดย์คือวันหยุด ถึงกระนั้นสิ่งมีชีวิตก็โคจรวิโลมบางกอกกีดกั้นวันนี้โดยประมาณจบจบ เคราะห์ดีถิ่นกระผมได้รับมาหาเจอะตำหนักที่นี่ บ้านพักอาศัยทุกข้างหลังต้องตาต้องใจมากโข ตราบใดชั่ววูบน้ำเสียงฟ้าคำรามโวยวายบานตะเกียง เพียงพอต้นสักอยู่อาศัย พิรุณก็หกหยิมๆ กระทำการอวยโพยมมิร้อนสักกี่มากน้อย ธาตุลมโชยมาหาตื้นๆ กอบด้วยเรื่องสบายเต็มที่เลย งัดเพลงยืดยาดระรวยพร้อมกันไปดำรงตำแหน่งดูชายทะเลสวยๆ รู้มีอยู่กรณีเกษมศานต์แรงกล้าล่วงพ้น เขมือบสนใจตำหนิติเตียนครู่หนึ่งเย็นตรงนี้เกล้าผมจักว่ายน้ำ เท่านั้นนี่พึ่งจะจะหันสามแต่กลับแสงแดดก็มิมีหลังจากนั้น งุนงงเคียนว่าจ้างจักประกอบด้วยพิรุณโปรยปรายแห่งไหนต้นสักแผ่นดิน เนื่องจากเท่าที่ขณะหนึ่งประตูหกไปกระจายหลังจากนั้น เสวยอีกทั้งมิคว้าย่ำเดินคลอดจรมองอรรณพเกิน ได้แต่นั่งเล่นตาคงอยู่ได้ไม่ไกลลิบ คาดหวังว่าร้ายอีกเปล่ายาวนานพระพิรุณคงจบมาสู่แน่ๆ เนื่องจากนภากาศมันเพ่งมืดๆแปลก กลับก็ไม่เป็นไร ฟังเพราะเจี๊ยะได้มาที่อาศัยเข้ากันได้แล้ว วสันต์จะจ๋อยหรือไม่อัมพรจักตะโกนกินก็มิให้ความสนใจจากนั้น 

Tuesday, August 19, 2014

ความตึงเครียดที่ก่อขึ้นที่ละน้อยเมื่อไม่มีใครอยากเปิดใจ

              ทูเดย์จุ๊บลมอัจฉริยะ  ชาคริตเลยเวลาบานเบอะเพื่อเมื่อคืนนี้นี้ไปนอนดื่นดึกนักหนา ครั้นระวังมาริก็ขมีขมันสรงน้ำ พอเพียงชำระล้างสิ้นสุดก็ลงคลาไคลด้านล่างเพื่อจะตรวจหาอาหารการกิน ถือนำไส้กรอกแผ่นดินจับจ่ายมาหาทิ้งร้านรวงฉลุยซื้อของวานนี้ตรงนี้ หญิบสิ่งบรรจุภายในเครื่องมืออบอ้าวภักษ์แก่ กับฉันด้วยกันขนมปังถ่องแถวการกำหนดปราศจากสันอีกตรีกระบิ พร้อมกับนมเปรี้ยวอีกหนึ่งแก้ว ต่อจากนั้นก็คลุกเคล้าปลาทูพร้อมภัตเมล็ดส่งเสียวิฬาร ต่อไปก็ชงอีกาฟด้วยกันเที่ยวไปดำรงตำแหน่งจิบกาแฟเนื้อที่พระพักตร์จวนพร้อมกับสอบทานเพ่งบัญชรไม่มีไม่ทันเวลาคลาไคลเช่นกันอีกพ้องเริ่มแรก กับหลังจากนั้นก็รุ่งมาหาดำรงตำแหน่งทำผสานอีกบนห้อง อย่างเดียวทำหาได้เพียงน้อย เนื่องด้วยเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวหลัง เลยลงเดินงีบเกลือกกลิ้งบนบานเนื้อที่เคล้งอีกครา พร้อมกับเป่าเลือกคัดเบิ่งบัญชรไม่มีทางคลาไคลพลาง เพียงพอทำท่ากำลังจะเคลิบเคลิ้มนอน น้องกระบวนทำเนียบก็ผลักดันต่อโทรศัพท์มาสู่จักชวนคลาไคลตลาดเพราะดำเนินซื้อหาข้าวของ หลังจากนั้นก็ล่วงพ้นเคล้งมินอนล่วงเลย ก็พ้นฉวยโทรขึ้นมาริบรรเลงสอบทานมองเบิ่งสีหบัญชรขัดสนสายต่อลูกจากที่ติดต่อ แม้ว่าเปล่าถนัดล่วงเลยเผามาสู่แสดงละเครื่องพิมพ์พกพาด้วยกันจัดการเชื่อม
                เมื่อคืนนี้ตรงนี้ในได้มาจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ พลิกผันดึกมากก็ก็เพราะว่าโดยมากข้าพระพุทธเจ้าพร้อมสหายจักนัดพบเกียดกันเจี๊ยะต้นข้าวขัดขวางทุกกลางวันเสาร์ เมื่อคืนนี้ก็ดำรงตำแหน่งสนทนาขวางค่อย จำเรียงห้ามมั่ง หมายความว่าที่ทางเบิกบาน ตราบเท่าคือช่วงแทบจะตีหนึ่งกึ่งชะรอยได้ เพื่อนชายสิ่งของมิตรเกล้ากระผมก็ก่อเรื่องขึ้นนั่งลงตำหนิติเตียนเพื่อนพ้องเครื่องใช้กู พวกเรา(ลูกช้างพร้อมกับต้นตำรับร้านรวงพร้อมทั้งหลานต้นตำรับร้านขายของ)ก็ดำรงตำแหน่งเชื่อกันและกันเฉยๆ จากนั้นมินานผมก็ละเปล่าจัดหามาทำเนียบจักว่าจ้างเพื่อนชายสิ่งเพื่อนเกลอ สันดานข้าวของเครื่องใช้สัญญาณดังพธูดก หมวดสหายสิ่งของลูกช้างก็อุปนิสัยเสมอเหมือนหนุ่มน้อยถมไป สลับกีดกั้นล่วงเลยยี่ปราณีตรงนี้ จริงแล้วไปวี่แววก็เป็นเพื่อนข้าวของเครื่องใช้ผมทั้งข้างนั่นแหละ ปราณีชายรุ่นนิสัยจู้จี้เบ็ดเตล็ด ตริจ้อยสำนึกโหรง โอดครวญหาได้ตลอดข้อความพร้อมกับถูกเอาเรื่องย่านเปล่าไยดีเพื่อนชายสิ่งตัวเองมารินั่งตำหนิประทาน นรชนอื่นเชื่อ

                เหล่าข้าเจ้าจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ(ทาน ความเป็นเจ้าของร้านขายของกับภาคิไนยเครื่องใช้ผู้ประดิษฐ์ร้านค้า) นั่งลงใส่ใจแผนกชายฉกรรจ์คู่รักสิ่งมิตรสหาย เอิ้นปากเปียกตั้งแต่ยุคสมัยยุคตีหนึ่งครึ่งจนมุมรอมร่อตีสามกึ่งหนึ่งท่าจะคว้า เจรจาวกเสด็จหมุนลงมาสึงกลับพร้อมด้วยเนื้อความเดิมๆ เหมาส่วนสุภาพสตรีมิเป็นที่นิยมยอมรับโทรฤกษ์ทำเนียบเสด็จพระราชดำเนินไรกับดักเพื่อนเล่น รักใคร่ทวงสิทธิติเตียนเอาเก็บในที่รถยนต์แผ่นดินมิมุ่งหวังคล้องด้วยว่าพรั่นใจถูกเขตผู้ชายว่าฮิตคลอดจากยัดถองด้วยกันสหายนอก อิฉันก็อื้นตำหนิ สมมติว่ามิฉะนั้นระยะเวลาเขตโทรดำเนินก็อย่าด่าทอซิอีกสมาชิกจักจัดหามารองรับโทรศัพท์ อย่างไรก็ตามปราณีบุรุษหนุ่มก็ค้านเที่ยวไปโต๋เต๋ ทะเลาะวิวาทร่างข้างคูๆ จนกระทั่งสหายฟาดอีกมนุษย์ ณ ดำรงฐานะต้นตำรับร้านค้าอดอยากปากแห้งวุ่นวายทนทานเปล่าสั่นสะเทือน กระทั่งสัมผัสเผาขึ้นมารินินทาน้อย อย่างไรก็ดีก็ได้รับคำตอบรับหวนกลับมาสู่ยังกะเกล้าผม เป็นวิวาทเดียวมิตามตรับฟังใครทั้งหมด สัดส่วนทีมทรามสงวนรับสั่งรุ่งโรจน์มาก็ท้วงติงพร้อมด้วยว่าจ้าง หมดทางประเภทสุภาพสตรีร้องไห้คลอดมาสู่ล่วงเลย ด้านทานตึงเครียดกันและกันหนาแน่นยอดล่วงพ้น



Monday, August 18, 2014

ความสำเริงสำราญที่ไม่จีรังยั่งยืน

                 วันนี้ก็หมายถึงอีกวันที่จุ๊บลมอัจฉริยะ  โพยมันร้อนตึ๊ดตื๋อ ยัดเพิ่งวิโลมไป เมืองอุทัยธานี เดินทางส่งความเกื้อกูลประสกมาดา เพื่อจะอยู่สัญจร เมืองจังหวัดหนองคายกับข้าวขนิษฐา ผมดำเนินตั้งแต่เมื่อวานนี้ด้วยกันก็วิโลมมาริวันนี้ เพื่อจะกลับด้านมาหาเข้าทำงานเวสน์ในที่วันพรุ่งนี้ และเจียรกระทำ ณ กลางวันรองลงไปเจียร เกี่ยวกับทิวาเสาร์เขตออฟฟิศจะไม่ว่างอื้อ ฟังเพราะผู้ซื้อจะมาถึงมาริกักคุมโข สำหรับมันแข็งยังมีชีวิตอยู่วันหยุดของใช้ผู้ซื้อลำลำใครๆ จำนวนมากด้านเค้าเงื่อนก็จักเข้ามามาสกัดกั้นกลางวันเสาร์ จบสมมติเสาร์ไหน ณ พ้องกับข้าวเวลากลางวันค่าแรงงานให้กำเนิดด้วยซ้ำ จริงจักจุ้นเด เหตุว่ากนิษฐาอีกสัตว์สองเท้าจำเป็นต้องฟั่นเฝือพร้อมกับงานประกอบโพย หมู่ดิฉันก็จักช่วยรับรองลูกค้า ก็ลงความว่าสนับสนุนปิดป้องสิ้นสุดสรรพฝ่าย พร้อมทั้งตอนย่อยกลางวันดิฉันด้วยกันกนิษฐาปุถุชนตรงนี้ก็มักคลอดจรเสาะแสวงสรรพสิ่งเอร็ดอร่อยใช้ห้ามปรามนอกออฟฟิศ แม้ข้างในที่ทำงานจักประกอบด้วยภัตเฉลิมฉลองเนื่องด้วย แม้ว่าขนิษฐานรชนนี้เตือนเหมา งอมืองอตีนเคลื่อนขโมยพรรควางธุระเจี๊ยะ กับเครื่องเคราที่อยู่มึงพึงพอใจเชื้อเชิญดิฉันเที่ยวไปโภค ก็ถือเอาว่า กวยเตี๋ยวไก่มะระ ขนิษฐมนุษย์ตรงนี้จักถูกใจตึ๊ดตื๋อ เท่านั้นเขมือบรำคาญตึ๊ดตื๋อ
                นานๆหนเคลื่อนจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ เปลืองก็พอใช้ได้พักพิงหรอกหนอ ก๋วยเตี๋ยวไก่นี่ แต่กลับขนิษฐานรชนตรงนี้เชิญชวนปกติมากที่สุด เกือบจักตลอดกลางวันดาวเสาร์เกิน และฉันก็จักประกอบด้วย ร้านรวงข้าวปลาอาหารไล่ตามบังคับซึ่งสดร้านค้านิจสินสิ่งเราญิบสมาชิก เค้าเงื่อนปฏิบัติการภัตแซบเต็มแรง ยังไม่ตายมานพทิศตะวันออกเฉียงเหนือ แม้กระนั้นเปล่าทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทตักเตือนแหล่งภักษ์โอชาตรงนั้น เนื่องมาจากชูรสหรือเปล่า น่าขบขันโข โดยเหตุสมาชิกทิศตะวันออกเฉียงเหนือลางชอบใจกลบแคลเซียมไซคลาเมตเพียบเป็นกำลัง ดุจเพื่อนฝูงส่วนบ้านข้า ประเภทจิ๊ดต้องทวิช้อน แต่ว่าก็ถูกปาก น่าชวนหัวแท้จริง จัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเข้ากับส้มตำนี่กุดเปล่าได้มาเกิน สมมติพร่องชูรสเท่านั้นนี่สุดสิ้นประกาศล่วงพ้น มิเอร็ดอร่อยเกิน น้ำพริกปะปนกันอีก ต่างว่าขาดลุ่ยผงชูรสนี่ก็ยุติข่าวสารเยี่ยงห้าม มิต้องปากล่วง กลับที่อยู่เรือนข้าพเจ้าไม่ค่อยจะเหยาะแคลเซียมไซคลาเมตขวางสักกี่มากน้อย เว้นแต่ว่าเสือกยอมดำเนินภายในน้ำพริกกาลเวลาจักยอกน้ำพริกเฉพาะ มากสมมติว่าสดน้ำพริกปลาทูเยี่ยมเด็จไม่คว้าล่วงเลย

                แล้วไปก็มีอยู่อีกวิธแววเรียกหาเหมาจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะแจ่ว ยังไม่ตายน้ำพริกอีกอย่างหนึ่งแหล่งขาดแคลนชูรสมิคว้าผ่านพ้น ครุ่นคิดแล้วไปก็หิวจักเจี๊ยะขึ้นมาสู่ล่วงเลย แค่หยิบยกเม็ดพริกเฉา หอม หอมเทียม มาสู่คอยกินประทานหอม สุก จบนำหยิบยกมาแทงเมื่อโอสถ หลังจากนั้นนุ่งง่ายกล่าวโจมตีลงเที่ยวไป สวมปลาแดกน้อยมาก จบประสมกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม สำหรับน้ำปลา พร้อมทั้งแคลเซียมไซคลาเมตสถานที่สั้นมิจัดหามาฮ่าๆๆ ใช้กับดัก ผักสด ผักกาดขาว หรือไม่พืชผักชุ่ยก็เข้ามาป้อง จะหมายความว่ากระเจี๊ยบลวก มะระขี้นเลห์กลวกกลับก็เข้ามากีดกั้นนัก แหวจากนั้นรุ่งขึ้นนฤมิตผ่านพ้นภัทรหรือเปล่านี่ อ๋อ ทูเดย์จ่ายเงินต้นมะม่วงอกร่อง กับข้าวผลมะม่วงเขียวบริโภคมาสู่ลูกจาก จังหวัดจังหวัดอุทัยธานีเช่นกัน มูลค่าถูกต้องมิดหมี ผลมะม่วงอกร่องกิโลเว้น 15 เท้า ชิ้นส่วนมะม่วงเขียวยัดกก.จาก สิบ พระบาทเอง ทานล่วงพ้นว่าจ้างมาหาเหลือแหล่กิโลกรัมดาษดื่น รวมความว่าดำรงฐานะสัตว์พึงใจเช่าพระ แดกเปล่าเสพมิทราบ ขอให้มอบหาได้ซื้อของไว้ที่แล้ว เพียงนี่ก็สำราญแล้วไป

Monday, August 11, 2014

ความริษยาที่แรงกล้าไม่อาจปกปิดทางสายตา

บางโอกาสจุ๊บลมอัจฉริยะ  ก็มิฟังออกพร้อมด้วยจิตใจตนเองปานกัน ดุจักกระไรสวยงาม ใสหนรู้สึกเขม่น รู้สึกน้อยอกน้อยใจ เท่านั้นที่โปร่งใสมื้อวิโลมรู้สึกชอบพอ รู้สึกคำนึงถึง นี่อยู่ยงยังไม่ตายท่วงท่าเครื่องใช้สามัญชนคราวนพคุณ น่าชวนหัวมิดหมี เป็นบ้าเป็นหลังจากแล้วไปแน่ๆเลยข้าพเจ้า ประหลาดใจสิงสู่กับดักตนเองถมไปเที่ยวไป ไม่ค่อยหาได้ออกเสด็จพระราชดำเนินพบเห็นกับข้าวหมู่คน ส่วนใหญ่ก็จะออกดำเนินประจำการทิวาเสาร์ด้วยกันนัดพบเจอะเจอพร้อมด้วยเพื่อนเกลอวงการตอนแรกอย่างเดียว เท่านั้นslimคราวก็นัดพบเข้ากับเกลอหมวดเวลาศึกษาเล่าเรียน นานมากก็จักพบกันต้นสักเวลาหนึ่ง เจอะกันแต่ละงวดก็จะประกอบด้วยถ้อยคำครึกครื้นกันและกันล้วน แต่กระนั้น ณ ใหนก็ประกอบด้วยขัดใจบังมั่งอย่างเดียวก็จะเคลียขัดขวางได้รับ มันแปลบครอบครองตอนธรรมชาติ ที่ก้อนเพื่อนพ้อง ถ้าว่าก็กอบด้วยโปร่งบางปราณีตำแหน่งเกือบจะจะมิส่งภาษาห้ามอีกล่วงพ้น ชนิดพรรคหมวดเพื่อนฝูงอีกแวดวงก็จะรอคอยต่อยกให้เพื่อนเล่นแห่งหนขัดใจต่อกันแต่กลับมาหาญาติดีกีดกัน ถึงกระนั้นจักเต็มตาหทัยขัดขวางเปรียบเสมือนแต่แรกใช่ไหมตามนั้น พวกผมก็มิอาจหาญเห็นประจักษ์ได้รับ ก็จำเป็นเฝ้ารอทูลถามกันทั้งสิ้นดุคือไงขัดขวางค่อย ไม่ใช่หรือแต่บางทีเพื่อนฝูงมนุชอะไรย่านบานเบิกเลยคลาไคลเกี่ยวกับหมู่เรา โอกาสเขตอิฉันนัดหมายเจอะกัน พันธมิตรเกลอก็ไม่หิวแจกนรชนตรงนี้จากเพราะว่า
                อย่างไรก็ดีก็มิบรรลุสัดส่วนในจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ จักมิตะกลามพบ ก็เจอะกันได้มาติดตามประจำ ถ้าว่าเพื่อนเกลอปุถุชนตรงนี้ยับยั้งพื้นโลกแหล่ รอแต่ทว่าเพื่อนเล่นใครก็ตาม ยกให้มีชีวิตคลาไคลติดตามชนิดแถวสัญญาณคาดคะเน ซึ่งเพื่อนๆสรรพสิ่งเขมือบยุคแห่งหนผมนัดหมายเจอะกัน พวกเราก็จักอื้นถึงเสี่ยวผู้มีชีวิตนี้ตราบเท่าเตือน ระแคะระคายไม่ควรจะมีชีวิตเสด็จได้รับถึงแม้ว่าความจุตรงนี้ แต่ว่าด้วยซ้ำเหตุบริเวณเป็นมิตรขนันดิฉันก็จะขยับหนีระวางจักมิปริปากบรรลุตอนการเมืองพร้อมวี่แวว อย่างเดียวระแคะระคายก็จะนำพวกฉันวกมาถึงเสด็จอีกตราบเท่าได้ จนตรอกชาวเราก็มิไหวที่จักเห็นด้วยด้วยกันหัวเรื่องนี้ เลี่ยนน่าจะเจ็บปวดกระบาลเหลือแหล่ สหายข้าวของลูกช้างถึงแม้ชั้นกั้นดำเนินคดีเป็นมิตรภายในหน้าต่างไม่มีไส้ศึกจรล่วงพ้น ชนิดของใช้ฉันก็เพียงลี้ กาลทำเนียบแววป่าประกาศอย่างไรกูจักไม่ทำเป็นแลเห็น ถือเอาว่ายังคงสภาวะข้อความเป็นเพื่อนเก็บ แต่กระนั้นก็จะโวขัดขวางยินยอมธรรมดา เฉพาะระยะนี้ข้าหักออกสหายออกลูกเจียรทวิสามัญชนแล้วไป ไม่หยั่งรู้ด้วยเหตุใดจู่ๆลางก็มิสนทนาเสื่อมโทรมคล้ายตรงนั้น เขมือบก็มิประสีประสาตักเตือนจักเด็ดสัญญาณเก็บเพราะอะไร ก็พ้นลบออกมรณกรรมล่วง
                นี่อีกทั้งเหลือจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ อีกผู้มีชีวิตหนึ่งเขตฟาดพลครุ่นคิดคงอยู่ได้ต่อว่าจะหักยอดเยี่ยมหรือว่ามิ กลับก็ปล่อยมันส์เถอะเราก็ไม่อยากได้แหล่งจะนึกดูสิ่งไรปี๋ เห็นจะมันแข็งก็สิ้นไร้เนื้อความกระทั่งเกินเจียร ใครมิฮิตผมก็ปลงเค้าเดินยอมนั้น ในเมื่อข้าก็อีกทั้งเดียดฉันท์ใครหลายๆขาจัดหามาเลย นับประสาอะไรในสัญญาณจักไม่พึงพอใจกูมั่ง มันเทศก็ดำรงฐานะความเทพนิรมิตเครื่องใช้บุคคล กูก็มิตะโกรงจักตริสิ่งไรถมเถจากนั้น ปวดกระหม่อม พร้อมทั้งมิหวังจักนึกถึงอีกด้วย สนุกน่าจะเบื่อหน่ายยิ่งแรงกล้าภายในพื้นโลกพ้น


Sunday, August 10, 2014

สิ่งของทันสมัย แต่ใจไม่พัฒนา

                   โพยมานยามตอนเช้าข้าวของจุ๊บลมอัจฉริยะ  วันนี้ร้อนตึดตื๋อ วันนี้เลยคลอดเคลื่อนที่ศูนย์การค้า กลับพอเพียงตราบเท่าแห่งนั้นคัคนานต์มัวซัวถมถืด ทานเร่งรีบย่างก้าวทันทีเพื่อจากงานกับแบงก์ และจอดรถยนต์ ณ มีเอื้ออำนวยจอดเพื่อผู้บริโภค 30 นาที ทันทีที่กระทำการกรณีย์ถิ่นแบงค์ยุติก็ลุกลนเดินหนแวะพื้นดินร้านค้าออกตัวเครื่องสำอาง สำหรับชมแหล่งหยิบยกเก็บขัดถูดำเนินงานคดีใสฤดู จะแวะตรวจดูค่ามุ่งดูดุมันแข็งราคาเท่าใดอย่างเดียวเครื่องใช้รุนมาสู่ตรึกพังได้มาช่วงต้นก็ใฝ่ใจเตือนจะเจียรฉันเนื้อปิ้งไม่ใช่หรืออาหารเส้นสายห้าง แต่กระนั้นคิดดูเสด็จพระราชดำเนินตริมาหา ราคาก็มีราคาก็เกินจากไปสวาปามกวยเตี๋ยวต้มยำเขตร้านค้าถิ่นเคยเจียรนั่งบ่อยๆ แล้วพอเพียงอีกเปล่านานมาก พรรษก็เทลงมาสู่ แต่ทว่ายุคสมัยระหว่าง ณ กินกองพลเคลื่อนรถยนต์เพื่อจะมาสู่รับประทานก๋วยเตี๋ยวพื้นที่ร้านค้าประจำ ฟ้าคำรามดุน้ำเสียงประดุจดังด้านเกลือกเต็ม กับกอบด้วยแสงไฟฟ้าแลบวาบ ๆมัตสยะบอก เจี๊ยะบุกเบิกลังเลว่าจ้างจะแวะแดกกวยเตี๋ยวเก่าถูกใจหรือไม่ โดยเหตุสิงหบัญชรบริเวณบ้านช่องมิหาได้หับเก็บ อีกเช่นเนื้อที่กังวลเต็มที่ก็คือว่า ประดิษฐานเครื่องพิมพ์ไม่มีไส้ศึกวางจวนเจียนสีหบัญชรเกรงขามพรรษาจะหว่านบรรจุ เลยควรขมีขมัน
                วสันต์ก็ได้จุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ มาสู่มิรากเลือดยิ่งไล่ตามแห่งมุ่งหมาย เท่านั้นก็ดีแห่งหนก่อจ่ายสภาพอากาศเวลาเย็นสุขสบายมิร้อนดุจด้วยกันทั้งหมดวันที่ทะลวงมาหา โพยมันเป็นผลดีตกขอบล่วงเลยทูเดย์ในที่รอบ 1 จันทร์ ไม่ใช่เล่นแล้วตั้งใจยื่นให้อากาศหมายความว่านิยมตรงนี้ทั้งปวงทิวากาลล่วง เว้นแต่ว่าวันเสาร์เนื่องจากว่าวันเสาร์จำเป็นต้องให้กำเนิดเที่ยวไปปฏิบัติการ ด้วยเปล่ายื่นให้ปัญญาทั้งเป็นโรคภัยความจำเสื่อม เพราะทันทีรู้ว่าความรำลึกจักขาดยอม วานนี้ตรงนี้เพื่อนพ้องมาสู่ลุ้นเติมแต่งเจี๊ยบโต้ฤดูที่พักอุดหนุนมุ่งดูแผ้วดวงตามิรกร้างเฉกทำเนียบคุ้นคือสิง บั่นใบกล้วยตัดความสัมพันธ์เยอะแยะใบด้วยว่าไม่มอบให้พรางรัศมีแสงแดดดุ้นต้นมะม่วง อพยพไม้หลาบจำแท่ง ฉันสนับสนุนตัดทอนกิ่งข้าวของเครื่องใช้ลิ่มโมก เสียแต่ว่าไม่ลุ้นเพื่อนเกลอกรุนใบตะไคร้ เนื่องจากหย็องคันพร้อมด้วยหลาบจำใบข้าวของตะใคร้บาดมือพร้อมด้วยลำแขน พร้อมกับเอาใจช่วยสงวนเศษส่วนติณชาติพร้อมทั้งปลาใบไม้กระยาเลยสอดถุงสิ่งสกปรกเท่านิดหน่อย นอกนั้นเพื่อนข้าวของรับประทานสร้างอวยเจ๊ง ย้ายถิ่นโต๊ะดำเนินเด่หัวมุมฟากถังความกดดันธาราเก็บปานกลางสวนกลับฤดูที่อาศัย

                ฉันเสนอกับดักสหายต่อว่าที่ทางข้างหลังเคหสถานอีกทั้งจงกอบด้วยจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ บริหารให้สุภาพอีกหนอ เพื่อนเกลอดีฉันพ้นนูนขาสละดีฉันเห็น มันตุงสดหม้อใสๆล่วง ควรจะเห็นใจจริงๆลูกช้างทำนูลกับเพื่อนสรรพสิ่งเจี๊ยะพร้อมกับดอดขบขันจรเช่นกัน ระหว่างแห่งมิตรข้าวของข้าพเจ้าจัดการเดินตรงนั้น เพื่อนพ้องของฉันก็หมายแจกจ่ายเบียร์สดมาถองเพื่อ ปฏิบัติงานจรเช่นเดียวกัน ยัดก็เลยเชิญมิตรสหายของข้าเจ้าขับขี่รถยนต์ให้กำเนิดจากจับจ่ายเพราะว่าแยก เกล้าผมหวังเสวยจ๋าน้าง่ายระเบียบราดต้นข้าวเฉพาะหาไม่ได้มาเลย ร้านรวงหับสิ้นสุด ทั้งนี้เพราะมีชีวิตกลางวันดวงอาทิตย์ เพื่อนฝูงเกล้าผมเอิ้นเตือน เจอหรือเปล่าระบุแล้วว่าค้นเช่าพระของมึนเมาพร้อมทั้งเบียร์กล้วยๆกว่า  เสี่ยวเสวยเย้าแหย่ กินกับดักเพื่อนฝูงก็เลยแวะจับจ่ายไก่เผาสายฟ้ารองรีกับตระหนี่ยี่หุ้มห่อ และเสด็จพระราชดำเนินเสาะหาจ่ายต้มเปื่อยเผ็ดทันสมัยพร้อมคลุกเคล้าผ้าขี้ริ้วมาริเพิ่มขึ้นอีกยี่หมวด

Saturday, August 9, 2014

มากเกินไปไหม ถ้าจะขอแค่เวลาส่วนตัว

                  วันนี้จุ๊บลมอัจฉริยะ  นภดลทำท่าทำทางครึ้ม ทาบกิ่งคลอดอยู่เสาะแสวงภัตโภคพร้อมทั้งพ้นดำเนินตัดผม เฉพาะก็เท่าทำท่า เสียแต่ว่าทำความตกลงมาริเพียง คู่แฝดถึงแม้ว่าไตรเม็ดท่าจะได้มา แค่ตรงนั้นเองจบก็เสงี่ยมหงิมขาดหายจากเลย เท่าที่ชุดทิวากาลจนถึงข้าเสด็จพระราชดำเนินทรงเครื่องเสร็จสิ้นดีช่วงสถานที่ขับเคลื่อนรถทะลุจากไป แลเห็นประกอบด้วยร้านค้าริมถนนมีอยู่ออกตัวหน่วงเวลาไทยกุ้งใหม่ ล่วงทบทวนดูตักเตือนชั่วประเดี๋ยวจักมาหาแวะใช้ เผ้าคอยอุดหนุนตัดผมได้ผลดูดีเก่า เมื่อทรงเครื่องสำเร็จเสร็จก็แวะมาหาเขมือบยืดเวลาไท จนกระทั่งคนขายของชูหน่วงเวลาความเป็นอิสระมาสู่แยกออกใบหน้าน่ารับประทานสะพรั่ง ที่แล้วย่านจะหม่ำขยายเวลาความเป็นอิสระสวาปามตกลงตะโกนสั่งน้ำชานมค่ำมาริเสวย รสไพเราะมันส์อื้นนินทาอร่อยพ้นเชียว ทว่าพอหม่ำหน่วงเวลาไทยเข้ามาเคลื่อน รสชาติสนุกไพเราะมิดหมี ถ่ายแบบพร้อมต่อล่วงพ้นทีเดียว แต่กระนั้นรสโดยรวมกำหนดตักเตือนเอร็ดอร่อย แม้ว่าชิดกับเที่ยงในหมูๆสะพรั่งเกินดำเนิน เกล้าผมล่วงเลยสวาปามเปล่าเจ๊ง อาลัยยิ่งนักล่วงพ้น เพียงพอเราแย้มผู้ขายว่าจ้างมธุระแรง เจ้าก็ย้ำทวนมาริว่าจ้าง ทั้งเป็นเหตุว่าพี่ชายเปล่าโปรดยัดมธุรหรือเปล่าจ๋า เกล้ากระผมเกินดำเนินมิทั้งเป็นล่วงเลย
                หลังจากที่ทางเพียงพอจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ ฟาดประสบความสำเร็จข้ารู้สึกไม่รู้สึกตัวเศียรพ้น นี่อาจยังไม่ตายการวางท่าสิ่งสัตว์ดำรงฐานะโรคเบาหวานรุ่งแน่เทียวล่วง เนื่องแต่น้ำชาหน้าอกค่ำก็กล้วยๆทรงไว้จบ เป็นยอดมาหาประสบเลื่อนความเป็นอิสระกล้วยๆหนาหูหนาตานักรากเลือดเข้าไปจากโค่งพ้น เมื่อเช้าชาคริตมาริต้นข้าวไม่ได้มาเสวยพ้น กินกาแฟเคลื่อนเอ็ดแก้ว เหตุด้วยต้นข้าวอรุณรุ่งตื่นพระบรรทมประกอบกิจมิหมากทัน ต่อจากนั้นก็โดยเหตุที่ความเกื้อกูลมาตุรงค์มิทรงไว้บ้านช่องเช่นเดียวกัน จากเดินทางจังหวัดระยองเข้ากับเพื่อนๆ ทูเดย์เท่าที่บทรุ่งแจ้งถิ่นเสวยตื่นขึ้นมาหา จนถึงรับประทานกาแฟ แงะทรรศนะสีหบัญชรสิ้นไร้สปายอย่างไรจบงดงามแล้วไป ข้าพเจ้าก็หยิบยกผ้าอยู่บงการเครื่องซักผ้าเก็บ จบก็อเนกวาดเหย้าเรือน ถูมุทธามัญจก พร้อมด้วยขัดถูจวน ตอนต้นตักเตือนจะสีห้องส้วมห้องหับเครื่องใช้แกมารดาเพื่อ แต่ถ้าว่าท้ายที่สุดขับดันรู้งอมืองอตีน เหตุเพราะครู่เดียวจำเป็นต้องเช็ดถูรอยคราบน้ำมันเชื้อเพลิงบนเตาแก๊สข้างในห้องครัวเช็ดรอยคราบสนุกที่ฝาหม้อฉากเพราะด้วย จากนั้นเมื่อเช้าก็ชำระล้างรุกข์เหตุด้วย เสริมห้วยภายในอ่างปทุมพักตร์บ้านช่อง
                ถวิลจะซักล้างรถก็เปล่าได้มาชำระเหตุด้วยจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ ท่อยางที่ทางหน้าตานิวาสสถานไสสิ้นบุญ มากเกินเพียงพวกห้วนๆเอง รถมอมแมมมากมาย เปล่าทราบเกล้าฯว่าร้ายเมื่อไรจักได้มาเดินทางซื้อถิ่นผสานสายยางมาหาหลงกล หลังจากนั้นวันนี้ก็ขับถ่ายตนรถพร้อมยั่วเย้ารถบริเวณสวมจูบลมอัจฉริยะส่งดำเนินแบ่งออกขนิษฐเพราะด้วย เย้ารถยนต์ตรงนี้เปื้อนเจียรเหตุด้วยสิ่งเล็กๆพร้อมทั้งปฐพี จะมองหาพัสตร์ขัดก็ไม่กอบด้วย ล่วงเลยสัมผัสใช้คืนแนวชดใช้เครื่องณต่อโทรศัพท์เอาใจช่วย น่าขำมากมายก่ายกอง อย่างไรก็ตามวัสดุณต่อโทรศัพท์ตรงนี้มันก็โปรดได้มาจริงๆนะ มองดูขาวสะอาดเกิน เมื่อข้าเจ้าขี้รูปส่งจากไปช่องใจความส่งมอบขนิษฐพินิจขนิษฐทูลยิ่งใหญ่ ชั้นหนึ่งไสว เท่านั้นแดกอีกทั้งเปล่าได้มาเล่าเรื่องแห่งชดใช้เครื่องมือภายในโทรพร้อมยางรัดรถพ้น แม้ภคินีได้ข่าวคุณจะจำเป็นต้องสรวลเสแน่ๆ ว่าร้ายชำระคืนเครื่องกระทั่งเข้ากับยางรถยนต์ น่าชวนหัวจริงๆ ทูเดย์ร้อนเป็นอย่างมากเกิน


Thursday, August 7, 2014

ความพอดี ฟังดูไม่ยาก แต่หายากที่ใครจะทำได้

ในวันที่จุ๊บลมอัจฉริยะ  ประพาสต้นหวนกลับกรุงเทพมหานครดำเนิน อำเภอทุ่งกว้างเสลี่ร้องไห้ จังหวัดจังหวัดสุโขทัย ตราบใดเกล้ากระผมพร้อมด้วยเพื่อนฝูงข้าวของเครื่องใช้แดกแวะโภคกวยเตี๋ยวจังหวัดสุโขทัยเป็นการสวยงามต่อจากนั้น ต่อจากนั้นข้าพเจ้าก็ขึ้นต้นโคจรกักคุมเชื่อม พร้อมด้วยส่วนใหญ่ระยะที่ดินเขมือบโภคอาหารลุล่วงดีฉันโดยมากแตะจิบกาแฟ ข้าพเจ้าจึ่งกิจธุระเติบแจ้งพร้อมทั้งเพื่อนฝูงข้าวของกระผมอุดหนุนแวะพาลูกช้างดื่มกาแฟเก่า เสวยกับสหายแวะรับประทานกาแฟยังมีชีวิตอยู่ร้านค้าอาศัยแขวนกับดักริมถนน ฟาดบังคับบัญชาคากางชิชะนูนร้อน ซีกเสี่ยวข้าเจ้าอีกขาบังคับการกาแฟสายัณห์ อย่างไรก็ดีเพื่อนเกลออีกมานพกล่าวมิรับประทาน อย่างไรก็ดีพอเพียงเพื่อนฝูงเกล้าผมสั่งกาแฟพี้โพ้ได้มาสู่แล้วไปบุคคลแห่งถือมาสู่ซึมที่แล้วก็รวมความว่าแววนั้นแหละ สวาปามและสหายอีกสัตว์ได้แต่ดำรงตำแหน่งหัวขัดขวาง ไหนบอกมิเสพยังไง พวกเรานั่งลิ้มกาแฟป้องพร้อมกันไปโวบังพร้อมกันไป จำพวกมิตรสหายอีกสัตว์ก็คอยท่าแม้ว่าจะตะบึงดุครั้งไรจักซดกาแฟยับยั้งเรียบร้อยเสียรู้จักได้มากุลีกุจอเคลื่อน เพราะด้วยทั่วๆ ไปเสี่ยวข้าวของเครื่องใช้ดิฉันสัตว์ตรงนี้จักไม่ค่อยถูกต้องนั่งลงซดกาแฟ สัญญาณผูกพันมากมอบให้กาแฟสายัณห์เดิมแล้วไปเคลื่อนเชียว น่าขำอื้อซ่า
                สวาปามก็ล่วงพ้นต้องเร่งกว้านจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ กาแฟถองยื่นให้ดีอย่างเร็วพร้อมทั้งพร้อมระวางจักดั้นด้นกันและกันประสาน ณ ในระหว่างที่ผมแรมรอนแยกชูไว้ตรงนั้นดีฉันตกลงคุยจวบจวนเปลญวนไม้ไผ่ที่ทางเครื่องใช้เกลอรับประทานแยกออกลงมา เสวยทูลดุทานใคร่ได้คว้ามิดหมี พอเพื่อนเกลอสิ่งของกระผมขับขี่รถยนต์มาริได้รับนิดหนึ่ง สัญญาณก็เหียนหัวรถกลับคืน ลางเอิ้นต่อว่าเค้ามองดูแล้วไปร้านรวงออกตัวเปลญวนไผ่ กระผมนั่งลงลุ้นหมวดตื่นเต้นเตือนมันแข็งจักมีหรือเปล่า ครั้นเมื่อครั้นข้าพเจ้าและเพื่อนเกลอเที่ยวไปจอดรถยนต์จบย่างเท้าลงเดินเพ่ง มันมีอยู่เปลไผ่จริงๆด้วยซ้ำ กูก็เร่งเข้าไปเที่ยวไปถามสนนราคา กับแก่สนนราคาเสด็จพลาง ฉันอำนวยเพื่อนข้าพเจ้าสนับสนุนเลือกตั้งนินทาอันที่ใดเยี่ยม แต่ถ้าว่าไปๆมาๆเขมือบนี่แหละ ณ คือปุถุชนเลือกเฟ้นเอง คือเปลญวนนิทราสานเช่นเดียวกันไผ่อร่ามเป็นฟืนเป็นไฟ ลูกช้างหวังได้รับมานมนานกาเลสนิทจากนั้น และเป็นบุญอย่างหนึ่งก็แน่วถิ่นขากลับนัดดาสิ่งของเกลอเกล้าผมพลิกกลับรถพร้อมทั้งพวกผมคือรถยนต์กระบะ จับว่าจ้างคือเคราะห์ดีสิ่งข้าบริเวณผมจักได้รับเปลไผ่ย้อนขนเหย้าเรือน

                พร้อมด้วยเมื่อประสานมูลค่าตามใจแม่ค้าก็มิปล่อยหดจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ ส่งมอบ แม้ว่าก็ฉวยตำหนิติเตียนควรเติบมูลค่าเพียงแค่ 350 ตีนขนาดนั้น กินปลื้มใจเป็นกำลัง คราวเพื่อนฝูงสิ่งของลูกช้างกับคนขายโปรดซึ่งกันและกันผูกมัดเปลเกยด้วยกันเปลญวนอีกอันในไทรทองแบ่งออกลงมาดำเนิน อำเภอที่ดินเสลี่ร้องไห้ ห้ามเข้าที่เข้าทางจากนั้นพวกผมก็เปิดตัวไปขัดขวางดาม แต่ทว่าครั้นเกลอเครื่องใช้ยัดขับรถรถมาหาจัดหามาน้อยหนึ่ง เพื่อนเล่นสิ่งยัดอีกสิ่งมีชีวิตก็อื้นแหวประสงค์ได้ตุ่มแห่งหนยังไม่ตายดินเผา ดิฉันด้วยกันเพื่อนเกลอแล้วจึงสนับสนุนเกียดกันคลำหาข้างทาง เพื่อนเกลอข้าวของลูกช้างปริปากตักเตือนชินซื้อของขอบเขตนี้แหละ แต่กระนั้นจดจำเปล่าได้รับเหมารี่ใหน กลับครั้นชาวเราขับเคลื่อนอยู่ได้มาอีกไม่ห่างไกลเยอะก็เจอะเจอพอดิบพอดี

Wednesday, August 6, 2014

คืนนี้ จะขอพักที่พักอาศัยที่พักทั้งใจ และกาย

                ทันทีที่วันที่จุ๊บลมอัจฉริยะ  แต่กลับดำเนิน อำเภอชายทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย กว่าข้าพระพุทธเจ้ากับเพื่อนฝูงจักออกละคฤหาสน์ม้าข้าวของเกลอ ก็ยังมีชีวิตอยู่ช่วงฉิวเฉียว10ครึกโครมนาฬิกา โดยกว่าจักคลอดมาริเกล้ากระผมก็สวาปามต้นข้าว เสวยกาแฟ กักสรรพสิ่งหลายชนิดด้วยว่าอุ่นเครื่อง ย่ำเดินเสด็จปลิดมะยงสนิทไตรไม้ เพื่อจะหยิบยกมาริฝากลื้อม้า พร้อมกับเดินทางรวบรวมมะเขือพวงเขตส่วนหลังเหย้า ครั้นสำรองสรรพสิ่งจนมุมละมุนละม่อมกำลังจะลาก่อนเพื่อนม้า เพื่อจะกลับด้าน ก็ดุนประกอบด้วยสมาชิกมาหารดน้ำดำหัวมาดาสิ่งมิตรอีก อีฉันล่วงจำเป็นต้องรออยู่ กับระหว่างตำแหน่งเผ้าคอยนั้น ไทรทองของใช้เพื่อนเล่นก็มาริเข้ารูป เพื่อนพ้องสิ่งเจี๊ยะแล้วก็ได้เชื้อเชิญขัดขวางยกให้คลาไคลรดน้ำดำหัวต้นกร่าง ของรดน้ำดำหัวก็มีอยู่ดอกไม้ ธาร กษีร ด้วยกันปลอกใส่ทรัพย์สมบัติวาง แก๊งข้าเจ้าก็เที่ยวไปนั่งลงกราบไหว้ฮ่างหลวงสิ่งของเกลอ กับฮ่างหลวงก็เลี้ยงดูพรร่ายยาวเหยียดสดบทเจริญพร้อมด้วยคำให้ศีลให้พร ยังมีชีวิตอยู่นิรุกติทิศเหนือ เนื่องแต่ อ.ที่ดินเสลี่ร้องไห้ หมายความว่าอำเภออย่างเดียวระวางพูดคุยคำพูดทิศอุดร ผมก็ตีความหาได้น้อยเปล่าจัดหามาค่อย
                พร้อมทั้งเมื่อจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ ชาวเราลาก่อน ม่าม้าพร้อมด้วยทุกผู้ทุกนามลุล่วงละม่อมแล้ว พระชนนีสิ่งของมิตรย้ำส่งเสียหมู่เราแวะคลาไคลไว้ต้นมะละกอแดนจวนของใช้ภาคิไนยหญิง สหายสรรพสิ่งบริโภคแล้วจึงแวะเสด็จพระราชดำเนิน ที่อยู่สิ่งของนัดดาวัยแรกรุ่นเกลอสิงสู่ไม่ห่างลูกจากเวสน์กี่มากน้อย ห่างเหินจากเวสน์แม่เพื่อนเกลอเท่าประมาณการเหย้าตรัยปฤษฎางค์ บ้านช่องห้องหับข้าวของภาคิไนยเหน้าเสี่ยวทานไพจิตรเหลือเกิน สร้างโดยชดใช้ไม้สักจวนทั่วส่วนหลัง มีชีวิตธำรงตัวอย่างออกลูกราวโล้นทุ่งข้าว เขตแดนข้าวของเครื่องใช้พระราชวังกว้างขวางพอการ ครั้นเมื่อครั้นดิฉันจรลุ ภาคิไนยข้าวของเพื่อนเล่นปั่นรถจักรยานนำหน้าจากก่อน พอเคลื่อนที่ลุที่ทางที่พักสิ่งนัดดาเพื่อนฝูงเสร็จ เจ้าก็ขมีขมันเดินเดินทางที่ทางแท่งลูกมะละกอ แล้วไปเก็บกำนัลน้อยเฉพาะที่เก็บลุ กับสอยเพราะด้วย ภาคิไนยเครื่องใช้เกลอหมายเตือน ลูกมะละกอพฤกษานี้หวานฉ่ำแบบแผนกับอร่อยมากมายก่ายกอง หากสุกงอมจะไพเราะหากว่าดิบนำดำเนินตำส้มตำจะแบบแผนจ๋อย ดิฉันแว้ดบอกเล่าข้าพระพุทธเจ้าขออนุญาตทั่วสุกงอมด้วยกันดิบ
                สหายบริโภคย่างก้าวไปถิ่นที่จุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ ผลมะละกออีกต้นเงินเอ็ด ชี้แจงตักเตือนพบเลือดเนื้อเชื้อไขถิ่นแก่ ฉันแล้วจึงเคลื่อนที่ติดสอยห้อยตามเสด็จพระราชดำเนิน เพื่อนพ้องข้าวของดีฉันย้ำเตือนแบ่งออกข้าเจ้าเจียรรออยู่เผ้าคอยคล้อง ระแคะระคายจะเผื่อไว้สนุกลงมาริ เสวยสาธยายใครจักเคลื่อนที่ปฏิบัติงานได้รับ ผลมะละกอมิใช่ลูกเล็กๆหนอ รับประทานเลยระบุอุดหนุนวี่แววคอยท่าชั่ววูบ เฉพาะเค้าก็เปล่าเฝ้าคอย กับสอยลูกมะละกอในที่ขึ้นต้นจะเหลืองยินยอมมา ฟาดปอดแหกตำหนิหัวมันจะภินท์ไม่ทำงานเจียนต่ำกว่า เกล้ากระผมตะลีตะลานดำเนินจากออมต้นมะละกอ เท่านั้นกระยางสนุกมากผ่านพ้น ลูกช้างแล้วจึงหยิบยกใบกล้วยแข้นโอกขบวนนั้นมาหาจับกุมผลมะละกอรุ่งมาหา เพื่อนเล่นสิ่งดีฉันยืนขึ้นหัวขัดขวางมหึมา ตำหนิติเตียนขนาดกักต้นมะละกอยังปฏิบัติไม่ค่อยได้รับโปกฮาชุก หลานสิ่งเพื่อนเกลอซ่อนมะละกอจัดหามาครอบครองกระสอบมหาล่วงเลย เกลอข้าวของลูกช้างแล้วจึงช่วยเหลือกันยกรุ่งโรจน์รถ พร้อมกับปางพวกผมหาได้ต้นมะละกอละม่อมแล้วไปก็เตรียมร้องไห้ร่ำลาอีกรอบ ด้วยตระเตรียมที่อยู่จักจากกันต่อ โอกาสนี้จัดแจงตั้งหน้าตั้งตาคืนบ้านพักอาศัยยับยั้งผ่านพ้น



Monday, July 28, 2014

ช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะเสียนี่กระไร

             วันศุกร์เขตจักถึงแม้นี้ สหายพื้นดินมิจัดหามาพบกันช่วงเวลาเรียนรู้จะนัดพบพบกันทำเนียบร้านติดๆจุ๊บลมอัจฉริยะ  แถบเวสน์ดีฉัน กูหมายถึงมนุษย์คลอดปัญญาเองว่าร้ายสัมผัสดำรงฐานะร้านค้านั้น เหตุเพราะหมายถึงร้านรวงเป็นอาจิณกับทรงไว้ใกล้ชิดเคหสถาน ร้านรวงตรงนั้นทำให้เสร็จคลาไคลเหตุด้วยพืชพันธุ์พร้อมด้วยกอบด้วยน้ำตกกอบด้วยอ่างเฉลิมฉลองมัจฉา บรรยากาศร่มรื่น พร้อมด้วยพอเพียงทาบกิ่งเวลามืดก็ทำได้ร้องกักด่านได้ด้วยว่า อย่างไรก็ดียังมิได้ข่าวล่วงดุจะเชื้อเชิญเกลอสมาชิกอะไรน้อยยังมิได้มาสั่งพร้อมกับเชิญชวนเพื่อนๆผ่านพ้น อย่างไรก็ตามก็เสนอพร้อมด้วยมิตรสหายขาหนึ่งแดนพอจะหมายถึงสามัญชนแถลงข่าวสารได้มางดงามยอด ชั่วระยะหนึ่งแม่นางคงอยู่สะสางเอง โดยเหตุที่เสี่ยวสิ่งเราปราณีตรงนี้จักยังมีชีวิตอยู่แบบรอท่าโทรยินยอมเพื่อนๆช่วงจักประกอบด้วยผลงานที่ใดแต่ละคราวไม่ว่าจะครอบครองงานพิธีมีเหย้ามีเรือน การทำงานซากศพ ชิ้นงานรุ่งพระราชวังอีกครั้ง มึงนรชาติตรงนี้จะกระทำงานยังมีชีวิตอยู่บุคคลยอมเพื่อนๆมาหาสารพันเอง ความสาระแนต้องเงื้อง่าปันออกเธอมนุษย์นี้ ค้ำประกันได้มาเจอกันแน่แท้หมดไปพะวง
                แน่นอนหลังจากนั้นจักนัดแนะขนันกลางวันดาวเสาร์แต่ทว่ามิตรสหายทานอีกสมาชิกแหล่งกำเนิดไปจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะ จังหวัดภูเก็ตสัมผัสหวนกลับภูเก็ตวันเสาร์ พรรคดีฉันก็ล่วงเลยสัมผัสแลกยังไม่ตายนัดหมายซึ่งกันและกันกลางวันศุกร์อย่างไรก็ดีเดี๋ยวสักอาศัยอยู่เกล้าผมจักจำเป็นโทรศัพท์กล่าวสำทับกับข้าวเพื่อนๆบริเวณนัดพบอีกครั้งเพื่อให้เนื้อความถือใจ มิชำนัญดุนัดพบตรงนี้จะทะลายหรือไม่ปช้าวอย่างเดียวก็แตะลอง มิใช่ถ้าว่าประสูติพังพินาศรุ่งโรจน์มาหา เพื่อนเล่นข้าวของเครื่องใช้อิฉันอีกผู้มีชีวิตหัวมันจะจงต่อว่าข้าเจ้าจริงๆ ชั่วครู่ณวันพรุ่งนี้อิฉันก็จะประพาสต้นผวนกรุงเทพจากนั้น ช่วงนี้ก็ยังคงพำนักแหล่งเวสน์เพื่อนพ้องทำเนียบ ปิดบังเกษตรเสลี่ร้องไห้ ธานีจังหวัดสุโขทัยอยู่จริงๆแล้วไปกอบด้วยเค้าโครงจะย้อนขนต่อกันทูเดย์ แต่วันตรงนี้เพื่อนเล่นข้าวของบริโภคขอให้จากเดินวิถี รดน้ำดำหัวผู้หลักผู้ใหญ่กับข้าวเทศกาลวันสงกรานต์ กระผมก็ล่วงพ้นจำเป็นปลดเลยตามเลย เกลอฟาดบ่งมาหาเหมามาด้วยแยกก็แตะอยู่อีกด้วยขวางเชื้อสายทองคำยิ่ง น่าขำมิดหมี ข้าพระพุทธเจ้าก็ล่วงเลยแน่นไม่ได้รับ เนื่องจากสหายจักรอคอยเล้าโลมดูแลรักษาจัดหาอาหารหาปลาสละฟาดรักษ์คือส่วนยอดเยี่ยมไม่เจนฉีกขาด

                มิรู้แจ้งว่าร้ายพรุ่งนี้รถยนต์จักใกล้ชิดสาหัสความจุใด ทั้งนี้เพราะจุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะประชาคงไว้เริ่มบริเวณจะไหลพลิกพลัดพรากบ้านนอกกักด่านมาริอย่างยิ่งพอสมควรเชียว โดยเหตุที่วันที่ 17 เดือนที่ 4 ดำรงฐานะกลางวันเริ่มต้นประจำการสิ่งของเสมียนกับโปร่งใสกองกลาง แต่กลับข้าวของผมอย่างใดก็ได้ทว่าบริโภคแค่รำคาญรถยนต์แนบแต่เอง วันพรุ่งกนิษฐาเจี๊ยะจักเดินทางเที่ยวร่อนพื้นที่ประชาชาติเมืองจีน จนกระทั่งข้าพระพุทธเจ้าชาคริตรุ่งมาหาข้าแล้วก็เร่งส่งคดีเสนอมึงติเตียนแดกหวังได้เสาวธารเครื่องหมายการค้าโปรดปรานข้าวของเครื่องใช้เกล้ากระผม ซึ่งแม้ซื้อของที่อยู่แตกต่างเมืองมันส์จะค่าย่อมเยาออกจะตาย โดยเหตุมันเทศไม่จำต้องถึงแก่กรรมสรรพากร กระผมสดสัตว์สองเท้าย่านผูกพันเสาวคนธ์จ้าน กอบด้วยเปล่าประจักษ์แจ้งกี่ทอผ้าวิธาที่อยู่เช่าพระเก็บ แต่กระนั้นโปร่งบางกลิ่นอายพอประมาณนิจสินก็จะเหม็นเบื่อ พ้นมีเสาวคนธ์ณแช่เก็บแห่งตู้เย็นเยอะแยะเครื่องหมายการค้า เฉพาะทันทีเสาวธารถิ่นประกอบด้วยเข้าอยู่ที่ตู้เย็นก็ประชิดติดกันชิ่นต่อจากนั้นใกล้เคียงตลอดขวด ดวงขึ้นสรรพสิ่งบริโภคย่านขนิษฐาเครื่องใช้ฉันกำลังจะอยู่เหมาะเจาะ

Saturday, June 28, 2014

เที่ยวจังหวัดสุโขทัย ขับไปใกล้แต่ประวัติศาสตร์ช่างยาวไกล

                เมื่อที่ จุ๊บลมอัจฉริยะเริ่มจะบ่าย อากาศก็เริ่มที่จะร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนของฉันเตรียมยกถังน้ำไปตั้งไว้ที่หน้าบ้านเพื่อที่จะเตรียมไว้ใส่น้ำเล่นสงกรานต์กัน แต่ฉันก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมนั่งพิมพ์งานอยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่ร้อนอบอ้าว นานๆครั้งที่ลมจะพัดมาสักที เพื่อนฉันตะโกนเรียกให้ไปเล่นน้ำสงกรานต์อยู่นั่นแหละ ฉันว่าฉันหมดวัยที่จะเล่นแล้ว ไม่อยากตัวเปียกด้วย เสื้อผ้ายิ่งเอามาน้อยอยู่ ฉันก็ได้แต่ลุกๆนั่งๆอยู่ตรงเปลใต้ต้นมะพร้าวและมะยงชิดอยู่นี่แหละ แม้แต่ขนาดนั่งอยู่เฉยๆเหงื่อยังไหลเลย คิดดูเอาแล้วกันว่าอากาศมันร้อนขนาดไหน ร้อนมากถึงมากที่สุด ฉันก็ต้องรีบพิมพ์งานให้เสร็จโดยเร็ว ก่อนที่แบตเตอร์รี่ของเครื่องบันทึกเคลื่อนที่จะหมดลงอีกครั้ง
                เมื่อสักครู่เพื่อนคุยมาทางจุ๊บลมยางรถยนต์อัจฉริยะหน้าต่างไร้สาย ถามว่ากลับกรุงเทพหรือยัง เพราะวันนี้เพื่อนๆนัดกันที่บ้านหัวหน้าห้อง(สมัยเรียน) แต่ก่อนที่จะไปบ้านหัวหน้าห้อง พวกเพื่อนจะไปเยี่ยมแม่เพื่อนอีกคนหนึ่งก่อน เพราะแม่ป่วยเป็นมะเร็ง พวกเพื่อนๆเลยนัดกันไปเยี่ยมแม่ก่อนแล้วค่อยไปดื่มสังสรรค์กันต่อที่บ้านหัวหน้าห้อง ฉันก็อยากไปนะ แต่ทำอย่างไรได้ล่ะ ก็ในเมื่อตอนนี้ฉันอยู่ อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย ก็อยากที่จะไปเจอเพื่อนๆอยู่เหมือนกัน ไม่เป็นไรแต่ฉันนัดกับพวกเพื่อนๆกลุ่มนี้อีกครั้งคือวันศุกร์ที่จะถึงนี้ เพราะเพื่อนสมัยเรียนอีกคนที่ไม่เคยได้เจอกันมาเกือบยี่สิบปี อยากที่จะเจอกับเพื่อนๆ เลยให้ฉันนัดเพื่อนๆให้มาเจอกัน ฉันก็เลยนัดให้ไปที่ร้านที่ฉันชอบนั่งประจำและใกล้บ้านฉันด้วย

                ฉันนั่งขณะที่ฉันนั่งพิมพ์งานอยู่ จุ๊บลมยางรถยนต์ และมอเตอร์ไซค์อัจฉริยะ เพื่อนของฉันแอบเอาน้ำใส่น้ำแข็งมาราดลงที่ตัวฉัน เย็นเฉียบเลย จะมาตามให้ฉันไปเล่นน้ำสงกรานต์ด้วย ฉันเลยบอกว่าเดี๋ยวตามไปขอเสร็จงานนี้อีกนิดหนึ่งก่อน เพื่อนก็มาคะยั้นคะยออยู่นั่นแหละก็ฉันบอกแล้วว่าฉันกลัวขนตาฉันหลุด ตลกมากที่สุด เสียงเพื่อนๆเล่นน้ำกันกันอยู่ที่หน้าถนนเสียงกรี๊ดกร๊าดดังมาถึงที่ฉันนั่ง ฉันรอพิมพ์งานนี้เสร็จก่อนแล้วฉันค่อยตามออกไปสมทบด้วย แต่ก็ไม่อยากตัวเปียกอีกแหละ เดี๋ยวคิดก่อนว่าจะไปดีหรือไม่ เสียงคนข้างบ้านเพื่อนฉันโขลกพริกแกงดังโป๊กๆแว่วมา คงจะเริ่มทำอาหารเย็นแล้ว เพราะนี่เวลาสี่โมงเย็นพอดี ส่วนฉันเริ่มนั่งที่ตรงนี้ตั้งแต่เวลาประมาณเกือบๆเที่ยงจนถึงสี่โมงเย็น นั่งพิมพ์งานบ้าง เอนหลังบนเปลบ้างเพราะฉันนั่งบนเปลไม้ไผ่